Op de Groen van Prinsterer Kweekschool zat Grada bij mij in de klas, de dochter van bakker Bosch uit Bronckhorst. Ze kwam vaak thuis met verhalen over een paar jongens die weer het een en ander hadden uitgehaald. Moeder Willemien had humor en kon aardig dichten. Ze kon er steeds iets leuks mee doen waar ze regelmatig de krant mee haalde. Zo ook dit gedichtje dat ik steeds bewaarde:
Flip en Flop
– en de wagen in dutten-
historisch
Der ston een mooie wagen
In de garage klaor
En pa en ma waren niet thuus
Flip zei: ’W’j leent em maor.’
Mor Flop was wat veurzichtig
Hi’j zei: ‘Bun i’j now mal
At wi’j em ri’jdt in dutten
Dan heur ik vader al’
‘Doe niet zo kinderachtig
Ik bun gien achttien meer
Wi’j nemt em met en mergen vrog
Dan steet e d’r ja weer’.
Ze gingen eerst een film zien
Daornao wier ‘gedineerd’
De wagen ston heel netjes
Verantwoord geparkeerd.
Ze gingen nog wat dansen
Het was niet meer zo vrog
Opens zei Flop:’Wi’j gaot naor huus’
Flip zei: ’Nog tied genog’
Mor effen later bunt ze
D’r toch vandeur gegaon
Zo’n veertig kilometer
Och – dat was gauw gedaon-
Dat dachten ze tenminsten
Mor ’t zat ze niet zo glad
Hoe kwam et dat een grote dut
In ’t achterspatbord zat?
Ze zaggen ’t tegelieke
Wat schrokken ze d’r van.
‘Ik snappe niet’, zei Flippe
‘hoe dat noe kommen kan’.
Was d’r misschien een auto
Zo tegenop eknapt?
En waor was dan de daoder?
Wie had em dat elapt?
Dat waren van die vraogen
Mor ’n antwoord kwam d’r niet
Wat waren ze begonnen
Ze kregen toch wel spiet.
O, wat zol pa wel zeggen
As hij die dutten zag
‘k Denk da’k um van mien leaven
Niet meer gebruken mag
De bruurs zochten gauw argens
’n Garageholder op
En hebben um met völ lawaai
Samen uut bed geklopt.
Ze mossen wel lang praoten
Mor end’lijk gaf e toe
‘Denk d’r wel an dat ik et
Veur een appel en een ei niet doe’.
Het kosten heel wat duiten
Tien keer de film misschien??
Mor pa zol van die dutten
Geen sikke pitjen zien.
Ze bunt in huus gekommen
En gauw naor bed gegaon
Flop zuchtten: ’k Wol warempel
Da’w et niet hadden gedaon’.
Flip zei: Pa zal ’t niet merken
Daor stao ik wel veur in.
Wi’j hebt een aovend schik gehad
Naokaarten hef gien zin!’
Ze vonnen ’t wel verstandig
’s Maans niet laat op te staon
Um ’s mergens bi’j et daglicht
De scha nog nao te gaon.
Mor de garagedeuren
Stonnen warempel lös
Een teken dat papa al
Dao binnen wezen mos.
‘Gewoon doen’, fluust’ren Flippie
‘Gewoon doen’, zuchtten Flop
Pa ston bi’j ’t achterspatbord
‘Een boon bun’k a’k dat snop.’
-Momp’len hi’j in zich eigen
Zag toen de jonges staon
‘‘k Bun gist’ren met de wagen
Tegen een post gegaon.’
‘Ik menen da’k um daormet
Nogal beschadigd had
En dat in ’t achter spatbord
Een flinke dutte zat’.
‘Gelukkig met gevallen
Et zol ok jammer zun
Umda’k op disse wagen
Altied zo zunig bun.’
En Flip en Flop wat dacht i’j
Dat ze ’t pa heb gezeg?
Niks heur, mor völle lichter
Gingen ze samen weg.
Het spet ze van de centen
Daor ’s nachts an gespandeerd
Mor dat zi’j ’t niet hadden gedaon
Was eur et geld wel weerd.
Willemien Bosch