Hetty Site

Foetsj… foetsj

Het was voor mij nogal zoeken voor ik het betreffende stukje terug vond over ons allereerste uitje zonder kinderen. We hadden dat voorjaar ons 5 jarig huwelijk gevierd en waren 3 kinderen rijk. We hadden tot dan nooit aan iets van vakantie gedacht. Daarom… voor de liefhebber nog één keer: Foetsj… foetsj… of..:

Giethoorn.

Mama en Pa vinden dat we er maar eens een paar dagen op uit moeten met z’n tweeën. Zij zullen wel op de jongens passen. Die zijn dan 0, 2, en 4 jaar. Dat aanbod kun je toch niet afslaan!
We hebben ze net afgeleverd op De Boomgaard en zullen Piet en Marry op de camping bezoeken. Elke keer wil ik me omdraaien om wat te zeggen…o, nee…daar zit niks. De dag is gezellig en die avond brengen we door bij de verdere Hattemer familie en blijven daar ook slapen.
De volgende dag staat Giethoorn op het programma. Daar heb ik goede herinneringen aan door de jeugdkampen van Youth for Christ die ik daar meemaakte en dacht aan het zeilen op het Wiede. Wat een sfeertje was dat daar! Wim is al wat afwachtend. Enfin, we parkeren ergens, betaald natuurlijk. Daarna gaat het in de file over al die bruggetjes. Tja…hoogseizoen!

“Wim, laten we een bootje huren”, zeg ik. ”Moet dat?” “Ja, joh, hartstikke leuk.” Wij huren een bootje. Wim al wat mieterig. Hij heeft z’n horloge af moeten geven als onderpand. Dat zint hem dus helemaal niet. Nou en nu…punteren maar. Wim aan de punterstok en ik aan het roer. Maar ik ben vergeten welke kant ik op moet duwen met die roerstok. Gevolg is dat ik steeds tegen andere boten aanstuur. Lach niet… ik kan wel janken. En Wim maar foeteren. Eindelijk zijn we op het Wiede en zal het gebeuren. Wim en ik hijsen het zeil. Hiervoor zijn we gekomen! Alleen dat zeilen wordt ook al een ramp, want er zit geen kiel onder de boot.
Na een paar vergeefse pogingen brengen we de boot weer terug. Ik weet nu in elk geval hoe ik sturen moet. Wij lopen stilzwijgend terug naar de auto, opnieuw over al die bruggetjes, in de file. Ik vergeet nooit dat beeld van die kwaaie billen van Wim voor me..foetsj foetsj foetsj…
Zwijgend rijden we Giethoorn uit. In de buurt van Zwolle begint het spraakwater weer op gang te komen. ”Zullen we maar ergens koffie gaan drinken en iets voor de jongens kopen?”
Een paar dagen zonder de jongens…..is ook niet alles!
Dick en Anda gaan diezelfde zomer kamperen met baby Ernst. Die gaat soms zo te keer dat ze maar gaan autorijden om hem stil te krijgen.
Tja….zo is er altijd wat!

Deze belevenis is ook opgenomen in mijn allereerste boek: Uit het leven van een Achterhoekse in Drenthe.

Foto: Een jaar later gaan we met pa en mama naar Hessen naar een Naturfreundenhaus dichtbij de grens met Oost Duitsland. Gerhard en Rick gaan mee. En Mark blijft bij Ben en Diny op de Boomgaard. Die nemen daar de honneurs waar.