Dit jaar geen bloei in de kolkwitzia.
‘Dat wordt genieten bij jullie’, zei Rien onze tuinadviseur toen hij wegging. De natuur staat op springen. Hij heeft opnieuw gesnoeid en planten verzet om alles wat meer dicht te laten groeien. Het groeiseizoen komt er aan. Wim kreeg het advies om een lelijk stukje tuin glad te maken met de heggenschaar. En daarmee kon hij meteen ook ander groen bewerken dat in de weg hangt. Dat hoef je tegen Wim maar één keer te zeggen. Zijn aandeel in het werk in de tuin is de grasmaaier, de kettingzaag, de heggeschaar en de mollenklem.
De morgen erop ga ik zwemmen, koffie drinken met de groep en met Susan ons rondje kringloop doen. Ik had het kunnen weten. Bij thuiskomst zie ik de ravage op de grond rond een aantal struiken, nu keurige ronde bollen. Ik kon wel janken. Wat bij Wim ‘in de weg’ hangt is voor mij de versiering van de tuin. Dit jaar dus geen bloeiende kolkwitzia, japanse kamperfoelie en ook een van de gewone wilde kamperfoelies is behoorlijk terug getrimd. Gebeurd is gebeurd, volgend jaar bloeien ze des te uitbundiger zullen we maar zeggen.