Hetty Site

Gerrie.

Een van de dagen die er vast in mijn geheugen zitten is 19 oktober. Het is de verjaardag van nichtje Gerrie. Officieel is het Gerritje, genoemd naar haar opoe van moederskant, opoe Bruins. In haar latere leven met man en kinderen werd ze Gré genoemd, maar voor ons is ze Gerrie gebleven. Ze deed er niet moeilijk over, ze luisterde naar beide. We groeiden samen op, deden samen belijdenis, gingen naar dezelfde Kweekschool en gingen zo naadloos beiden het onderwijs in. We hebben veel plezier gehad samen.
We hadden zoveel raakvlakken dat we het plan hadden om straks als we beiden klaar zouden zijn we samen op een flatje te gaan wonen. Maar ja… ik was net iets eerder klaar en aan het werk in Hattem en een jaar later begon zij aan een school in Rouveen. In deze tijd zouden we misschien toch in Zwolle een flatje kunnen bemachtigen en op en neer kunnen rijden. Toen was een autootje nog ver van ons bedje. Bovendien kwam ik al gauw Wim tegen en zij later haar Gerrit. Maar ons contact is gebleven. Ons eerste hondje Laska kwam bij hen vandaan, uit Doornspijk.
Ook toen onze kinderen groot waren bleven we contact houden. We zochten hen op en zij en Gerrit kwamen ook hier bij ons aan het Schoolpad. Veel brieven met afdrukjes van foto’s stuurde ze want Gerrie was goed in het onderhouden van haar contacten.
Toch moesten we haar vorig jaar missen na een korte ziekte. Regelmatig denk ik nog aan haar en vind het fijn om ook af en toe te zien hoe het met haar kinderen en kleinkinderen gaat. Ik zie veel van Gerrie in hen terug.

Foto: In de zomer van 1962 begeleidden we een groepje stadskinderen op een kinderkamp ergens in Brabant. Het was een mooie week.