Een Burton.
Na het eerste korte mailtje volgden er wat uitgebreider contact. Gerrit meldde dat ik ook maar even moest googlen met de naam Giel d’ Arrest. Onder die naam….zet de letters maar even weer in de goede volgorde… treedt hij met een vriend op met een eigen liedjes- en poëzieprogramma van een uur. Het wordt graag gebruikt als afsluiting van een team- of studiedag. Ik werd er heel nieuwsgierig naar. Bovendien vertelde Gerrit over zijn hobby: de Burton oftewel een zelfgebouwde auto op het onderstel van een lelijke eend. Hij vond het een hele uitdaging met alle ups en downs van dien. Hij had ’s avonds nog energie over en dichtte zo een stuk of 50 gedichtjes over die bouwerij… allemaal mijmeringen. Op aanraden van mede Burtonbouwers liet hij er 100 boekjes van drukken met foto’s van een stuk of 40 zelfgebouwde Burtons. Veertig van die bouwers kregen het met hun eigen gepersonaliseerde voorblad met eigen Burton. Daarna maakte hij een rondrit door Nederland om op vier plekken die boekjes te gaan afleveren…. met handtekening natuurlijk. Geloof maar dat dat een feestelijke rit geweest is. De rest is ook al uitverkocht. Jammer, want ik kende de humor nog van deze Gerrit die mij vroeger alles wijs kon maken. De eerste sportdag die ik met die klas meemaakte zou heel apart worden, er zouden ook bokswedstrijden zijn, ja… ook voor de meisjes! Ik zag ze al voor me met bloedend gezicht.
“Ach” zei Wim daar al van. “Je bent nog niks veranderd. Jij trapt nog steeds overal in…” Tja… en hij kan het weten!
Ik vroeg Gerrit daarom om een paar voorbeelden van z’n gedichten. En… die kreeg ik. Geweldig! Ik zag ook een actuele foto van hem….. heel herkenbaar, maar ook lekker grijs geworden. Ha ha!!
Wanneer ik toestemming krijg zal ik jullie een paar van die leuke gedichten laten lezen!
Ben je ook nieuwsgierig geworden naar hun liedjesprogramma? Klik dan maar op de titel van dit stukje: Giel d’Arrest