1983 Susten.
Behalve met Dick en Anda brachten we later heel wat vakanties door in de bergen met Klaas en Sanny en meestal Ipe en Renny.
Sommigen hebben dat. De kunst om met speciale kinderen een band te krijgen. Klaas was zo iemand. Tijdens alle vakanties die we samen als gezinnen beleefden zag je dat Rick het bijzonder goed met Klaas kon vinden. Die had altijd even tijd om met hem te donderjagen. Daar was Rick altijd voor in.
Mooie herinneringen aan een bijzondere vriend.

Onze eerste gezamenlijke vakantie in Kirschenteuer in1982.
Van links naar rechts: Klaas, Sanny, Wim, Hetty, Renny, Rick, Mark, Ipe en Gerhard.

Het kwam niet echt onverwacht. Klaas van der Deen is overleden. In januari belde hij Wim nog voor z’n verjaardag en vertelde dat het hen goed ging. Toch had hij toen al een afspraak bij een arts voor z’n klachten. Het bleek een niet operabele alvleesklierkanker te zijn en we hebben meegeleefd terwijl hij langzaam minder werd. Het was zo moeilijk te accepteren dat zijn lichaam hem in de steek liet.
Vanmorgen werden we gebeld door de TNT Post. De rouwbrief was onderweg verloren gegaan en een mevrouw las ons voor wanneer de rouwdienst en de begrafenis zou zijn. Zaterdag zullen we naar Hengelo gaan om een trouwe vriend de laatste eer te bewijzen. Sanny en Klaas waren een eenheid. We zijn meerdere keren samen met hun en onze kinderen afgereisd naar de bergen.
Nadat we een keer de hitte van Peschiera, de warmste plek aan het Gardameer, meegemaakt hadden, besloten we dat we maar eens voor de bergen te kiezen. Waarom ga je niet samen met ons mee, zei de familie van der Deen. Gerhard en Ipe waren klasgenoten en vrienden. Verscheidene keren hebben we een geweldige vakantie gevierd samen met de van der Deentjes. Rick kreeg steeds extra aandacht. Klaas wist precies de goede toon te zetten bij Rick. Wanneer wij onze dagvoorraad aan broodjes voor onderweg vergeten waren, deelden ze hun voorraad met ons. Op de eerste reis naar Karinthie lieten ze ons kennismaken met de Gross Glockner en de eeuwige sneeuw. We hebben samen heel wat bergwandelingen gemaakt.
Toen we verhuisden naar Emmen waren het Klaas en Sanny die meegingen om van een uitgewoond huis met de verfkwast nog iets te maken. Zo stonden ze altijd klaar voor wie het nodig had.
Ze hebben ons nog een paar keer opgezocht hier aan het Schoolpad, zelfs nog met de caravan, want na al het huren van huisjes en caravans wilden ze toch ook wat meer gaan trekken. En… dat hebben ze gedaan.
Zaterdag zullen we afscheid nemen van een man die, weliswaar niet in lengte, groot was in zijn omgang met mensen. Sanny, de kinderen en een kring van vrienden hebben hem bijgestaan in deze laatste moeilijke tijd.