Hetty Site

Ik heb respect voor grijze haren….

“Ik heb respect voor grijze haren”, zegt Wim als hij galant een paar inderdaad grijze dames voor laat gaan bij de C1000. Ze kijken hem stomverbaasd aan. Dan antwoordt de ene gevat:”En ik heb respect voor een grijze snor”. Lachen..!
We doen samen nog even de laatste boodschappen, want Jennifer en Mark komen straks zo uit hun werk vandaan bij ons eten. Wim heeft de schort al voor en werpt zich op een recept van Dick.
Het begint wel lastig te worden om bij hen te koken. De keuken is immers gesloopt. Mark heeft hier al een paar plastic bakken vandaan gehaald en een tuintafel om tijdelijk fatsoenlijk te kunnen afwassen. Ik zei al tegen Jennifer:”Als het je even teveel wordt ga maar even met je ogen dicht op de bank zitten en stel je je nieuwe keuken voor. “Ooo… “, zei ze lachend, “dat doe ik de hele tijd al. Ik stel me gewoon in op een aantal weken kamperen”. Nee, Jennifer zit er niet mee. Het wordt vast heel mooi! Alle puin is al weg en nu de ruimte overzichtelijk is geworden kunnen ze de nieuwe inrichting gaan plannen.
Gisteren waren we even bij hen. Arno de stukadoor was net het afdak boven de voordeur aan het renoveren. “Ha.. juffr. van der Kolk”, zei hij. Ik moest even goed nadenken, maar toen had ik hem èn zijn broer Patrick weer voor de geest. We hebben zelfs ooit een jong poesje van hen gekregen toen we 14 jaar geleden hier aan het Schoolpad kwamen wonen. “Je kwam hem zelf met de brommer brengen. Je had hem gewoon achter de jas zitten.” “Dan moet het Patrick geweest zijn… ik ben al 34”. Inderdaad Patrick had net zo’n blonde krullebol.
En zo kom ik regelmatig oud- leerlingen tegen, die van pubers nu bijna allemaal tot brave huisvaders hebben ontwikkeld. Arno was een leerling metaal op de LTS, maar is uiteindelijk een eigen stukadoors- bedrijf begonnen. Altijd leuk om te zien wat er van hen geworden is!