foto: In het midden: Greet.
Vanmorgen was het even snel snel, want na het aqua joggen moesten de schilderijen in de Schepershof omgewisseld worden. Greet van Engelenburg is er al wanneer Wim en ik aankomen bij de Schepershof en de hele club zit al aan de koffie. Greet is een klein vief vrouwtje, goed bij de tijd.
Op mijn vraag hoe lang ze al schildert geeft ze een gevat antwoord: ’Altijd’. En wat ze het liefst schildert? ‘Alles!’ En zo is het.
In de nieuwe expositie zien we verschillende stijlen. Greet schildert wat in haar opkomt, meestal naar een foto, een mooie ansichtkaart of zelfs een puzzel.
Greet werd in 1935 geboren in Elst (Utrecht) en maakte als klein kind de oorlog mee in de buurt van de Grebbeberg. Toen was er geen tijd om te tekenen, laat staan schilderen. Er moest gewerkt worden. Ze begon er pas mee toen een van haar dochters graag tekende. Ze ging er bij zitten en begon vanzelf mee te doen. En toen kon ze niet meer ophouden. Van het een kwam het ander.
Ze verhuisde met haar Bertus naar Emmen waar hij een baan bij de Akzo kreeg. En naast het vrijwilligerswerk bleef Greet schilderen, steeds met olieverf. Ze heeft al vaker geëxposeerd en voor iemand zonder enige opleiding doet ze dat niet onverdienstelijk. Nu mogen we een paar maanden van haar schilderijen genieten in de Schepershof.