Hetty Site

Hattemer memories…

Wanneer de Hattemers weer eens bij elkaar waren kwamen de verhalen los. Dit gebouw aan de Gasthuissteeg was heel vroeger een school, maar ook Wims ouders hebben hier vanaf 1939 gewoond op de bovenverdieping. Op Henry na zijn de jongens van Gerard en Sietje van der Kolk hier geboren. Het was me wat met vier jongens op een bovenhuis. Dit balkon heeft heel wat te lijden gehad. Hier deden Wim en Piet om de beurt wie Ben, toen Bennie, aan zijn armen het langste over het balkon kon laten hangen. Ik vroeg Ben: ‘Was ie dan niet bange Ben’. ‘Nee’, zei Ben, ‘Piet zei: Ik hol oe vaste, d’r kan oe niks gebeuren’. Piet was nogal een durfal en nergens bang voor. Hij balanceerde eens met een bezemsteel over de rand van het balkon omdat hij dat iemand ook tegen de kerktoren op over een touw had zien doen.
Buurman van ’t Land had de boerderij pal naast hen. ’s Winters stonden de koeien op stal en zomers werden ze met vereende krachten naar de Homoet gebracht. De kinderen kregen daarvoor vrij van school.
Soms krulde het behang van de familie van der Kolk bijna van de muur af door de warmte van het hooi aan de andere kant. Toch volgens mij is er nooit echt brand door hooibroei geweest. Ze hadden daar op de deel vlak achter de deur wel een ondeugende haan. Er stond dan ook een bezem naast de deur zodat je die omhoog kon steken als je naar binnen ging. Tien tegen één dat de haan een sprong waagde vanaf de hanebalken.