Janneke is er, ze loopt stage bij de Trans, een instelling voor gehandicapten met een heel laag niveau. Af en toe vertelt ze er over. Soms kun je het verschil niet zien of ze nu blij of juist boos zijn, vertelt ze, maar ze is heel goed bezig. De studio is ook een fijne plek om je terug te trekken. We merken haar nauwelijks. Ze heeft het vorige week samen met haar zusje al heel gezellig gemaakt.
Intussen zijn we druk met voorbereiden voor morgen, de grote dag voor Wim. Op mijn eigen verjaardag zaten we in de buurt van Inverness in Schotland, lekker rustig. Augustus is daarvoor een geschikte maand. Maar Wim houdt wel van een beetje aandacht op zijn verjaardag. Hij had een FB pagina moeten hebben met veel FB vrienden, dan vliegen de felicitaties je wel om de oren. Maar nee… Wim is niet van het communiceren op de pc. Als hij wat kwijt wil belt hij liever op. Tja… verschil mag er wezen anders werd het leven wat saai, toch?
