foto: Diny en Heiny werden tegelijkertijd gedoopt.- zomer 1945
Opoe Bijenhof draagt hier Diny en tante Riek heeft Heiny op de arm.
Elke zondagmiddag was het familytime op De Haar. Altijd kwamen tante Hermien en oom Sjoerd Aartsen met de kinderen en vaak ook tante Riek en oom Jaap Harwig, soms de familie uit de Wildenborch.
Ik herinner me dat op zo’n zondagmiddag het hoofdje van de kleine Heiny bekeken werd.. ‘Daor mo’j mee naor de dokter gaon’, zei opoe en daar was iedereen het mee eens. Dat is gebeurd en het bleek dat Heiny leukemie had. Eigenlijk was er toen geen kruid tegen gewassen, alleen een aantal bloedtransfusies konden haar leventje rekken. Onze Opoe Bijenhof stuurde me die nazomer van, ik denk 1948, er steeds op uit om bramen te plukken in de spoorsloot.’Dat zuvert et bloed’, zei ze dan. Maar ook dat mocht weinig baten.
In de doos van pa zat ook deze brief van opoe Eggink uit Barchem die ze schreef na het overlijden van Heiny, dochtertje van oom Sjoerd en tante Hermien Aartsen. Zij overleed op 4 jarige leeftijd aan leukemie.
Barchem,
Geachte vrienden,
Hierbij mijn oprechte deelneming door het heengaan van Uw lieve kleine Heiny. Om haar leven te verlengen hebt ge alles gedaan wat mogelijk was, maar het mocht niet baten.
God had het anders beschikt.
De Heer heeft gegeven
De Heer heeft genomen
Maar om God hierin te loven, is o zo moeilijk. Alleen door algehele overgave zullen we misschien hiertoe komen.
In gedachten een Groet en een handdruk
van moeder Eggink
Tante Hermien had er zelf ter verduidelijking bij geschreven: die twee volwassen kinderen moest missen door een ongeluk.