‘He’j de koffie klaor?’
Het is zondagmorgen half 10. We staan op het punt om naar de kerk te gaan als de telefoon gaat. Vreemd op zondagmorgen. Ik kijk even of dit niet een van de favoriete nummers is van callcenters om je ervan te willen overtuigen van weer een voordeeltje van energie of iets anders.. Ik pak op en dan hoor ik:’He’j de koffie klaor?’
Het klinkt bekend maar heb nog geen idee. Misschien een van de neven? Ik gok op ‘Wouter?’, daar lijkt ie het meest op. Nee… mis, ‘Fred’. Dan herinner ik me dat Fred uit Canada is overgekomen voor het feestje van zijn 65 jarige zus Meta. En meteen ook om zijn moeder te verrassen die binnenkort 90 wordt. En daar logeert hij nu een weekje en bezoekt bekenden en neemt zijn moeder mee voor gezellige uitjes. Maar dan moet ze wel weer even een dagje bijkomen.
Om 1 uur is Fred er en we horen alles over hun leven in Canada. Veel weten we natuurlijk wel want regelmatig horen we van Tonny of Gera over hun leven ‘over de plas’ zoals Rick dat steeds noemt.
Tonca herkent Fred nog steeds. Ze logeerde vroeger altijd bij hen wanneer Henry en Tonny vanuit Canada weer voor een paar weken naar Nederland gingen. En toen ze definitief teruggingen wilden ze haar niet achter laten en ging Tonca mee. Nu heeft ze als 13 jarige een mooie oude dag bij Tonny en ja nu even bij ons. Ze hoort weinig en ziet slecht, maar haar reukvermogen is uitstekend. Ze maakt telkens een vast rondje over ons erf, steeds al snuivend langs de randen. Altijd op zoek naar iets eetbaars. We moeten zorgen dat we de bak van Storm weghalen als die wat laat staan want Tonca gaat gewoon verder met zijn bak voer.
Fred heeft nog een paar dagen om zijn moeder in de watten te leggen voor hij weer naar Canada gaat. Intussen heeft Tonny bij Gera een fijne oma/moeder/ dochter tijd. Geniet er van…
