Je hebt van die mannen die voor hun eerste verjaardag als vader een trein vragen. Ik ken verscheidene vaders die op zolder zo’n treinstel hebben rijden. Nee jongens, niet aankomen… ik druk wel op de knopjes..
Nee niet Wim. Die maak je blij met een weerstation of een oorlogsboek voor in de vakantie of een grote handdoek voor in de sauna. Ook kreeg hij wel eens een horloge of om de zoveel jaar een zilveren ketting met een Hugenotenkruisje. Die draagt hij alle dagen. Een paar keer per jaar wordt die ketting met kruisje in heet sodawater met een prop aluminiumfolie gelegd. Je ziet de chemische reactie en daarna poets ik hem tot hij weer helemaal blinkt. Ik leerde die methode vroeger al bij scheikunde.
Dit jaar kon hij niets bedenken, Nou ja… hij wilde wel een goede keukenweegschaal, of een goede pan. Voor mij had een nieuwe prullenbak de voorkeur, een mooie. Het is het allemaal geworden.
Toen logeermeisje Agnes gisteren kwam kreeg hij iets voor onder de douche en een lekker luchtje, je weet wel ….waardoor je hard moet lopen in de stad om alle meiden van je af te kunnen houden. Ook goed.
Vandaag werd de nieuwe pan ingewijd. Hij is uit de kunst. Het werd een lekkere hutspot. Helemaal goedgekeurd!
