Moet ikzelf af en toe wat terugzoeken op mijn website… Fb verwent ons ermee om de stukjes van precies 1,2, of zelfs 10 jaar terug even tevoorschijn te toveren. Zo las ik net dat dit precies de verjaardag van oom Bram is, 7 november en denk met een glimlach aan die fijne oom. Maar ook komen er de plaatjes terug uit ons leven aan het Schoolpad want er was altijd wel wat te melden. Zo ook over de notenboom die elk jaar rond deze tijd haar blad verliest. Ik mis nu de noten natuurlijk maar ook het opruimen….
Nog even en het wordt weer iets lichter in huis. De notenboom is de eerste die eerst de noten en toen al haar blad heeft laten vallen. Het was een geweldige oogst dit jaar, twee flinke manden vol. We ruimen dit blad toch maar even op want er liggen nog allemaal donkere schillen van de noten tussen en dat is vreselijk vies spul. Als die schillen nat blijven liggen heb je het hele terras onder de zwarte vlekken. Toch blijft het een mooie gezicht al dat gevallen blad. Toen we nog in Hengelo woonden brachten Johan en Joke notenblad voor me mee om de strengen schapenwol mee te verven. Het geeft een prachtige bruine kleur. Ik bedacht om ze eerst maar even voor te drogen in de oven. Was geen goed idee, daar vloog de brand in. Gerhard was toen een jaar of 16, kwam op mijn paniekerig geschreeuw af en had de tegenwoordigheid van geest om het gasfornuis uit te draaien en de ovendeur te sluiten. Ik was trots op hem…. en nog steeds.
De berken zijn hun blad ook bijna kwijt. Dat is wat subtieler, een laagje kleine blaadjes die Wim straks zo met de bladblazer wegblaast. Ik vind het een prachtig gezicht zoals de wind de bladeren in het rond blaast. De Amerikaanse eiken bij de wei zijn hun blad ook al kwijt. Dat moet in elk geval wel worden opgeruimd omdat het gras anders verstikt. Nu nog de andere gewone inheemse eiken. Het net op de vijver zorgt ervoor dat we die in elk geval schoon houden. En zo gaan we langzamerhand naar het volgende seizoen, mag van mij nog even duren.