Het najaar is een mooie tijd. Ik hou ervan. Op die zomerhitte heb ik het niet begrepen. De tijd van lekker bruin willen bakken is al wel heel lang geleden. En als het zo heet is als we de laatste jaren af en toe gehad hebben kan ik niks beginnen.
Nee geef mij voorjaar en herfst maar. De bomen kleuren alweer mooi. En het levert ook nog wat op in de herfst. Dit jaar is een prachtig notenjaar. We hebben nog nooit zoveel walnoten geraapt. Je moet er wel op tijd bij zijn want er zijn meer kapers op de kust. De dikke zwarte kraaien zijn er tuk op. Ze krijsen elkaar toe waar ze wezen moeten.. Toe maar jongens, noten zat. Er liggen ook heel wat aangepikt op de grond. Muisjes misschien? Die laat ik voor ze liggen. Wel oppassen voor Dirk hè? Dirk houdt het muizenbestand wel onder controle. Als kleuter hadden we een boekje met een plaatjes en een gedichtje, eigenlijk een liedje over een veldmuisje in het beukenbos. Ik kan het nog zingen .
Met de druiven ligt het wat gevoeliger. We hebben een prachtige en heel lekkere druif, Boskoops Glorie, die zich achter de schuur en tegen de studio slingert. En die levert de laatste jaren heel wat op, maar ook daar zijn kapers op de kust. Vorig jaar waren we een weekje op de Boomgaard. Voor we weggingen waren de druiven bijna rijp en glommen ze ons toe. Toen we een week later thuis kwamen waren ze op. Zoals we deze week merkten zijn merels er fan van. Zo’n 10 dagen lang plukte ik elke morgen de rijpe trossen eraf voor het ontbijt en een tussendoortje. En overdag zag ik de kleine bezoekers hun best doen. Och, zij wonen hier ook en mogen best meegenieten. Vanmorgen was het klaar, de laatsten gingen op de kwark.
Karin is op zoek naar Eekhoorntjesbrood, haar vriend is er gek op. Hij is van Duitse komaf en daar eten ze vaker paddenstoelen dan wij zo gewend zijn. Ze weet een plek waar ze staan, maar tot nu toe is het dit jaar mis. Ze doet nog een poging. In Vorden wist oom Sjoerd de cantharellen te staan en gingen we op onze zondagmiddagwandeling vaak mee en bij thuiskomst werden ze met een uitje gebakken door onze tante Hermien.
In de krant las ik dat er veel tamme kastanjes gezocht worden, zakken vol zelfs, volgens de boswachter. Hij waarschuwde nog dat we in de natuur wel wat voor de dieren over moeten laten. Voor eigen gebruik nou ja…, maar meer niet. Stelde Karin wat gerust, hoefde ze die paar paddenstoelen niet weg te moffelen als ze de boswachter tegenkwam.
Toch even meezingen?
Een veldmuis vond in ’t beukenbos Een lege notendop Hij poetste hem met vochtig mos En zand een beetje op Hij maakte er twee wieltjes aan En zei mijn fiets is klaar Nu rijd ik van de heuvel af Zonder het minst bezwaar Nu rijd ik van de heuvel af Zonder het minst bezwaar
Hij deed zoals hij had gezegd En ging bij ’t licht van de maan Op ’t allerhoogste topje van De hoge heuvel staan Hij trok zijn pootjes op en hup Daar ging hij naar omlaag Dat is voor een muis in elk geval Toch wel een hele waag Dat is voor een muis in elk geval Toch wel een hele waag
Maar halverwege au! daar kwam Zijn staartje tussen het wiel De notendop sloeg om en om Zodat de veldmuis viel Beneden sprong hij hinkend rond Maar ’t allergekste was De fiets bleef aan zijn staart geklemd Zo kwam de muis te pas De fiets bleef aan zijn staart geklemd Zo kwam de muis te pas
Ook even luisteren naar juffie Margo?: https://www.youtube.com/watch?v=7Ae-R-Cva78