Ik denk ong. 1948. Herman, Harold en Charlie met hun topkoeien.
In juli 1969 werd ik 65 en had recht op Social Security, een soort AOW. De kinderen stelden ons voor om met pensioen te gaan. Ze hielpen ons bij de verkoop van de veestapel die zo belangrijk voor me was. We waren met hulp van onze zonen in staat geweest een uitstekend bekend staande kudde op te bouwen, gedeeltelijk door het winnen van shows en door de productie. Eén speciale koe had zoveel eerste prijzen gewonnen op shows dat een foto van deze beroemde koe op de voorkant van de verkoopcatalogus was gedrukt.
Een paar weken voor de verkoop had ze gekalfd en het leek of ze melkziekte had. Een jonge veearts behandelde haar voor melkziekte en zei me dat ik haar niet melken mocht. Die nacht werd ze zieker en de volgende morgen kwam de veearts en constateerde uierontsteking. Hij gaf haar nog wel een injectie tegen uierontsteking, maar eigenlijk was het al te laat. Hij zei dat ze voor 11 uur of beter zou zijn of dood. De koe stierf die morgen.
We hadden een goede verkoop, hoewel de prijzen die winter nog zouden stijgen. Hank had ook een koe, die zijn 4-H project geweest was. Daar had al heel wat prijzen mee gewonnen en was een koe met hoge productie geworden. De stierkalveren van haar verkocht ik tegen flinke prijzen net als de vaarzen van deze koe. Omdat hij nog op College was had ik hem geschreven dat zijn koe met haar jongste kalf ook zou worden verkocht en dat ik verwachtte dat ze samen wel 1000 dollar op zouden brengen. Hij betwijfelde dat omdat de koe al aardig oud was. Maar ze brachten samen zelfs meer dan 1000 dollar op, hoewel de prijzen voor het vee vrij laag waren.
Harold had al verscheidene goede stamboekkoeien en kocht er nog een paar van mij bij net als de melktank die ik een paar jaar er voor aangeschaft had. Net als een aantal andere boeren was ik over gegaan op melken met een tank die elektrisch gekoeld werd en slechts om de andere dag opgehaald hoefde te worden. Hij zou onze farm ook gaan huren.