[i]Wild Imagination
Kanowan Kayotawape
8 jaar 2e prijs.[/i]
Na de oogst besloten we om onze nicht Tressa van Heuvelen te bezoeken die met Harry van Dam getrouwd was. Hij was begeleider op een school voor Indiaanse kinderen in Tempé, Arizona. Ze stelden voor om te overnachten in hun gebouw voor de vrijwilligers.
Dat bleken meest gepensioneerden te zijn uit alle staten van ons land. We aten met ze en ze maakten ons enthousiast om ook mee te gaan helpen als vrijwilligers. Netty vond werk in de keuken samen met de andere dames en naaide gordijnen voor de kamers van de leerlingen. Het werd een nieuwe maar geweldig mooie ervaring. Iedereen had weer een andere achtergrond en beroep, maar ik kon alleen maar sjouwen, graven, aangeven.
Er moest veel graafwerk gedaan worden en dat in die harde kleigrond. Ik had hulp van één Indiaanse jongen die graag een zakcentje wilde verdienen. Die was zo weinig spraakzaam. Later bleek dat ze erg tegen ons opkeken, maar ons wel als vreemden beschouwden.
Samen met Henry Sweep , een gepensioneerde uit Minnesota bouwden we een broeikas die door iemand gegeven was, maar die naar mijn mening in dit klimaat niet eens nodig is. De Sweeps werkten wel op meer plaatsen waar hulp nodig was en vroeg eens mijn hulp in bij de Reformed Church for Indians in Macy, Nebraska. Ik ontdekte dat ik niet voor timmerman in de wieg gelegd ben. Er moest een hoog plafond gerepareerd worden met zo’n lange uitschuifladder. Na drie dagen gingen we weer naar huis en ik verzekerde hem dat ik altijd zijn vriend zou blijven, maar niet zijn hulp bij moeilijk timmerwerk.
We bleven die winter niet zo lang want er zou nog een sale gehouden worden om al mijn machinerieën te verkopen. Zo kwamen we terug in een koud en winters NW Iowa.
We zouden nog vaker een winter in Arizona doorbrengen.
[i]Door op de titel Arizona te klikken kom je op de site van kunst van Indiaanse kinderen uit Arizona. De moeite waard![/i]