Het dierenarts- en trainingscentrum Doc and Bob bij Orange City, dat al 75 jaar zijn diensten aanbiedt.
Na verloop van tijd nam ik ook weer andere bezigheden op zoals activiteiten voor het Farm Bureau, waar ik al vanaf 1938 lid was. Als plaatselijk directeur had ik heel wat jaarlijkse meetings bezocht. Nu werd ik gevraagd om president van het provinciale Farm Bureau te worden. Dit deed ik graag en was gedurende twee jaar president van het Osceola County Farm Bureau.
Charlie’s oudste zoon Leroy was erg geïnteresseerd in de melkveehouderij en had ook een 4-H project dieren gehouden.
–[i]Ik heb geen goed idee wat dit is . Ik zal het Harold moeten vragen, maar ik denk zoiets als het opfokken van een kalf zoals dat bij ons ook wel gebeurd.—[/i]
Hij hield ze bij Harolds kudde en toen Leroy in 1978 slaagde op de Highschool, liet Harold hem onze 8o acre farm huren die hijzelf had gehuurd toen wij in 1969 waren gestopt met boeren
De voorraadtank voor de melk die Harold van me gekocht had op de Sale was nog steeds bij onze boerderij. Harold had een nieuwe melkleiding laten installeren bij zijn eigen farm
Twila’s zieke vaars.
Tot nu toe hebben we weinig gehoord over de kinderen en kleinkinderen van Herman en Nettie behalve als het de boerderij betrof. Vanaf nu verandert er iets en heeft Herman meer tijd en/of interesse om meer over zijn familie te vertellen. Twila is een kleindochter, een dochter van Charlie en Leona.
Twila’s vaars deed het erg goed voor een 2 jarige. Maar juist toen ze zou moeten afkalven van haar tweede kalf werd ze ziek. Onze plaatselijke dierenarts waren teleurgesteld omdat ze de oorzaak maar niet konden vinden en stelden voor om Twila’s koe naar Ames te brengen naar Veeartsenij afdeling van de State of Iowa University. Toen ze een paar dagen later belden vertelden ze dat Twila’s koe had gekalfd, maar dat het kalf dood was en dat ze niets voor de zieke koe meer konden doen. De koe was verzekerd voor 1000 dollar en ze vroeg de verzekering dat bedrag uit te keren. Die weigerden echter en vroegen om te bewijzen dat de koe dood was. Ze zeiden dat ze de veearts maar moesten bellen van de State of Iowa University. Die zeiden toen dat de koe nog leefde maar niet konden genezen en haar weg zouden doen. Uiteindelijk kreeg Twila toch het verzekerde bedrag uitbetaald.
Harold had eens een koe die niet veel wilde eten nadat ze gekalfd had. De plaatselijke veearts had geen idee en verwees ook door naar de Veeartsenij- afdeling van de University van de staat Iowa. Ook die wisten het niet en Harold haalde haar zieker op dan ze erheen gegaan was.
Toen bracht hij haar naar de ziekenboeg van de dierenarts in Orange City die veel kennis van paarden en koeien had. Op dat moment was de veearts er niet en ging Harold weer naar huis. Er kwam de eerste dagen geen telefoontje van de veearts en toen ik naar Sheldon moest besloot ik langs Orange City te rijden om te kijken of de koe nog leefde. Toen ik bij de behandelboeg voor koeien kwam zag ik onze koe van het verse stro eten waar ze op lag. En ze had een behoorlijk gevuld uier. Ik ging naar het kantoor van de veearts en vroeg hem wat ze met de koe hadden gedaan nu ze er toch weer normaal uitzag. Hij vertelde dat de koe een slag in de maag had gekregen bij het afkalven. Normaal opereren ze bij een draaiing van de maag, maar daar was de koe te zwak voor. Daarom legden ze haar op de rug en liet daarop zijn helpers op de maag stampen en kregen die weer in normale positie. We kregen dus de koe weer terug en ze deed het nadien nog heel goed.
Deze veeartsenpraktijk in Orange City had niet alleen veel verstand van koeien en paarden, maar ook toonden ze een speciaal grote liefde voor Belgische paarden. Hij hield verscheidene Belgische paarden die allemaal goed getraind werden door een knecht. Hij had ook een stoeterij.
We stopten hier ook toen Hein en Coba en Sjoerd en Hermien bij ons waren en ze lieten ons toen deze perfect getrainde paarden zien.
[i]Het dierenarts- annex trainingscentrum Doc and Bob, waar ook pa en mama zijn geweest is te vinden door op de titel van dit stukje te klikken: Allemaal beestjes. Je komt dan op de website van dit centrum.
De Belgische paarden bleken niet die dikke Belgen te zijn die wij kennen, maar hebben wat weg van het Gelderse ras dat ook bij ons vroeger voor landbouw- rijpaard werden gebruikt.[/i]