Hetty Site

Herman – 75 jarig bestaan van de Prinses Julianaschool in de Wildenborch

Een tijdje terug heb ik de cd’s beluisterd die Joop gebrand heeft van de banden en cassettebandjes van ome Herman. Eén was bijzonder duidelijk. Herman vertelde ter gelegenheid van het 75 jarig bestaan van de Prinses Julianaschool in de Wildenborch in 1988 over zijn herinneringen aan die schooltijd, een interview samengesteld door Jan Bloemendaal en Arie Ribbers.
Herman vertelde dat hij de eerste drie jaar de Chr. school in Vorden had bezocht, 2 uur heen en 2 uur terug… lopen. Hij werd eigenlijk meestal Herman van Boevink genoemd naar het huis waarin hij geboren was. Toen hij eens met de Dinkelmans, Aaltje van Jacob en nog een paar anderen uit de buurt naar huis liep was dhr Brands, die op het kasteel De Wildenborch woonde, hen achterop gereden met de koets, had zijn koetsier laten stoppen en omdat het regende hadden ze mee mogen rijden tot het kasteel. Deze Brands, rechter aan het Hooggerechtshof in De Haag, heeft er ook voor gezorgd dat de Prinses Juliana school er kwam. En zo kon Herman op zijn 9e in de Wildenborch verder naar school en zijn toenmalige meester Offringa leerde hem de allereerste beginselen van het Engels. Want ook toen al wist hij het zeker: Ik ga naar Amerika.
Dit schijnt de eerste foto te zijn van de nieuw gestichte Prinses Juliana school in de Wildenborch in 1913. Dika en Hanna stoer met de armen over elkaar vooraan en verder naar achteren moet Herman staan. Hij meldt dat er op de achterste rij ook een Teunis Hazewinkel staat en een Derk Lusink, een Gerrit Platerink en aan de buitenkant ook een achternichtje Tonia Wentink. Maar wie nu Herman is? Jannie Dinkelman wist het: Herman is het jongetje rechts naast de jongen met de matrozenkraag!

Hij vertelt ook op een ander stukje band dat hij zijn vader en moeder dankbaar is dat ze hem de kans gaven om zijn plek te gaan vinden in Amerika. Ook ome Berend is hij dankbaar voor zijn steun, net als dhr Boschma, meester van Krimpen en meester Offringa.
Maar daarnaast noemde hij ook Gerrit Dinkelman, die als zijn beschermer optrad op weg van en naar school. Hij denkt met plezier terug aan het avontuur wanneer hij met Gerrit nog vóór het melken eendeneieren ging zoeken.