Tante Hermien ( r) op 21 fbruari 1997 toen Gerhard met zijn Judith trouwde.
Een maand voor tante Hermien in 2005 overleed haalde ze nog de krant in Vorden. Het was toen 60 jaar na de Bevrijding!
Hermien Aartsen ( 87):"Toen Otto Frank bij ons in de kleermakerij kwam, hoopte hij dat dochter Anne nog zou leven"!
"Het was een paar maanden na de oorlog. Op een gegeven moment kwam er een vertegenwoordiger bij ons thuis aan de Stationsstraat. Je weet misschien nog wel dat mijn man Sjoerd daar vroeger een kleermakerij had. De kleermaker Sjoerd was in heel Naderland bekend vanwege de prachtige pakken die hij maakte. Kostuums op maat, gemaakt van een speciale Engelse stof. "Ik heb iemand bij me, mag die ook binnenkomen, hij zit nog in de auto", zo vroeg de vertegenwoordiger. Prima hoor, zo zei ik. De man kwam binnen, bleek de baas van die bewuste vertegenwoordiger te zijn. Keurig in het pak, maar wat zag hij er slecht en oud uit.
Hij stelde zich voor: "Ik heet Otto Frank, van beroep zijdehandelaar in Amsterdam". Terwijl hij genoot van een kop warme chocolademelk met veel suiker en koek (dat vond hij lekker), vertelde hij dat zijn vrouw in Dachau om het leven was gekomen. "Ik hoop dat mijn dochters nog in leven zijn", zo voegde hij er aan toe. Eén van zijn dochters was Anne ( van het dagboek).
Een paar maanden later werd bekend dat beide dochters van Otto Frank al een poos eerder, eveneens in een Duits kamp aan dysenterie waren overleden. Toen het boek van Anne verscheen heb ik het meteen gekocht".
Mevrouw Hermien Aartsen- Bijenhof vertelt het verhaal over Otto Frank alsof hij nog op de dag van gisteren de kleermakerij aan de Stationsweg was binnen gestapt.