We zijn er al vaker geweest, naar het Bakkerij Museum in Hattem. Met een feestje of later met Robin. Vandaag was het de beurt aan Tim en Daan om Hattem te ontdekken. Vooral Wim kon er veel over vertellen wat hij met veel plezier deed. Het balkon in de Steeg van het huis waar hij 77 jaar geleden geboren is was er nog, alleen was de brede rand vervangen door een smallere. Hier werd broertje Ben overheen gehangen en om de beurt aan de armen vastgehouden door Wim en Piet. Nee… Ben was niet bang. Piet had gezegd: ‘D’r kan niks gebeuren, ik holle oe vaste.’ En Ben geloofde dat. We slenterden over de markt, langs het stadhuis en probeerden de gemeentepomp uit. Toen was het Bakkerij Museum aan de beurt . Ook hier kon Wim uitvoerig uitleg geven. Hun naaste buren waren bakker en er zijn heel wat natte broeken gedroogd in de bakkerij. Daan en Tim konden al snel aan het bakken. Het werden heerlijke gevulde koeken. Ze deden erg hun best en ze werden prachtig.
