Het is blijkbaar de tijd dat veel vogels nog moeten ontdekken dat ze beter niet in de buurt van ramen kunnen vliegen. Deze week zijn er al wel vier botsingen geweest. Susan heeft pas een merel opgelapt die bij haar tegen het raam vloog en vanmorgen waren een paar goudhaantjes, zo te zien, tikkertje aan het spelen bij de vijver en scheerden vlak langs het grote raam. Eentje pats er tegen aan . Hij dook onder het rieten dak en bleef naar lucht happend in de rand van het kozijn zitten. Hij bleef daar zo lang hangen dat ik dacht dat hij met z’n ene pootje vast zat tussen het lood en het kozijn. Terwijl ik een foto maakte bleef hij tenminste roerloos hangen.
Afijn… Wim er bij geroepen. Die pakte de trap en wilde hem pakken en hem voorzichtig los maken, maar toen die Wim z’n zorgzame handen dichtbij zag komen vloog ons goudhaantje tegen z’n bril en… foets weg was -ie.
It seems to be the time of the year that a lot of young birds have to learn better not to fly close to the windows of houses. This week we’ve had already 4 bumps against the window. Susan just patched up a blackbird who flew against her’s and this morning a couple of gold crests were playing tag, I guess, near the pond and flew very close to the roof. And… one bumped against the window. It flew into the thatched roof, fell a bit and than hung on one leg at the window frame gasping for breath. It was hanging there for such a long time that I thought it might be fastened with that little leg. When I took a picture it stayed hanging there.
So I asked Wim for help. He took a ladder and tried to catch the little gold crest carefully but then… it flew against his spectacles and …. Foets!