Ik wist niet dat schapen zo lenig kunnen zijn. Het zijn toch kuddedieren en ze blijven over het algemeen aardig bij elkaar. Maar niet die bij ons in de wei lopen. Ik vermoed dat hun reukorgaan erg goed ontwikkeld is of zouden ze het gezien hebben dat Wim met brokjes naar de stal liep voor de fleslammeren.
Ineens liepen er zomaar drie schapen bij de fleslammetjes in en de brokken waren op natuurlijk. Even later lokten we ze weer naar hun eigen stuk… ja met brokjes natuurlijk.
Na het eten zitten Wim en ik op de schommelbank bij de wei met een kop koffie en we zien het gebeuren. Met een soepel sprongetje gaat een van de dames Romanov over het gaas. Even later volgt de grijze Herdwick, zeker niet een van de smalste. Tja… dan weet ik het ook niet meer. Is het gaas te laag? Rob had het schrikdraad weggehaald omdat de schapen er geen ontzag voor hadden, zo dacht hij. Maar vorig jaar was het juist alleen de kleine ram die onder het gaas doorkroop en geen schaap die er over sprong zoals we hier zagen gebeuren.
En vandaag? De dikke grijze Herdwick en dame Romanov zijn er al weer, met vast net zo’n sierlijke duik als gisteren. Het gras is blijkbaar groener aan de andere kant van het gaas.
