Hetty Site

Het kan verkeren….

1984, een jaar na de verhuizing naar Emmen. Grote Laska heeft haar intrede gedaan. Mark is hier 14.

Wat hebben we veel mooie herinneringen aan de tijd dat de jongens nog klein waren. Er kwamen veel vriendjes over de vloer. Het was een gewoonte geworden om vrijdagsmiddags om half 4 met een heel stel bij ons te verzamelen, meest vrienden van Gerhard. Dan hoorde ik spannende verhalen van het stel.
Mark wilde zijn 12e verjaardag met een soort disco vieren, zonder ons. Ja, hij zou alles opruimen na de tijd. Er werden kussens verzameld, veel chips ingeslagen. En ja, ik mocht nog wel voor traktaties zorgen. In Hengelo hadden we de benedenverdieping als keuken en living en daar zou het gebeuren. Er kwamen zelfs er een stuk of wat vriendinnetjes en een hele schare vriendjes. De buren waren op de hoogte en er zou muziek gedraaid worden. Wij trokken ons terug op de bovenverdieping, waar onze woonkamer was. Het gedender beneden begon. Ik wierp op een gegeven moment toch stiekem een blik op het feestgedruis. De meisjes waren inderdaad wat aan het dansen, Mark deed ook zijn best, maar de meeste jongens waren bezig met wat stoerdoenererij. Het feest eindigde met het rondstrooien van confetti. Dat heeft Mark geweten. Hij is uren bezig geweest met stofzuigen want confetti is rotspul als je dat in de Heugafelt tegels krijgt. Nee… hij hoefde nooit geen verjaardagsfeestje meer.
Drie jaar later, we woonden intussen in Emmen, begon hij toch voorzichtig een paar vriendjes te vragen op zijn verjaardag. In elk geval was zijn beste vriend Albert er al bij. Nee wij hoefden ook nu niet mee te doen, alleen voor de aanvoer van drinken en wat lekkers zorgen. De heren hingen onderuitgezakt op de bank video te kijken met een bakje chips op schoot en cola onder handbereik. Nooit zo’n rustige verjaardag meegemaakt.