Het komt dichterbij…. de datum die veel herinneringen oproept. Op 3 maart a.s. is het precies 50 jaar geleden dat Wim mij ophaalde bij De Boomgaard om me mee naar Hattem te nemen waar we zouden trouwen en gaan wonen. De dag zelf staat nog van het begin tot het eind op mijn netvlies. De dag ervoor had ik nog een extra leuke nachtpon gekocht om de eerste nacht feestelijk in te gaan. Eenmaal thuis gekomen in Linde liet ik hem aan opa Bijenhof zien. Hij bekeek het geval eens goed en zei toen: ’Is dat je trouwjurk?’ Het is maar hoe je het bekijkt.
Wim heeft andere herinneringen, vooral over de weg naar de Boomgaard toen ze zoveel oponthoud hadden door bomenkapperij en een colonne legerauto’s.
Wat hebben we veel beleefd in die 50 jaar, het is bijna niet te geloven dat het zo lang geleden is. We zijn in die 50 jaar van een verliefd jong stel in de loop der jaren vanzelf gegroeid naar een koppel waarin wel ieder een eigen karakter heeft gehouden maar dat aan elkaar verknocht is geraakt.
Waard om te vieren, vinden we. Maar hoe doe je dat? Sommigen weten al dat er in de zomer een familie dag in het vooruitzicht is waarin we de familie verder kennis willen laten maken met Drenthe. Met onze kinderen is er op de vrijdag na de beroemde datum een Musical waar we samen van gaan genieten. Het lijkt me een leuke, geschikt voor jong en wat ouder: Onder de Groene Hemel. En de dag zelf? Die is voor ons tweeën. We gaan die dag opnieuw beleven, maar dan anders. Jullie horen er nog van…..
[i]Almost 50 years ago, never forget that day. Wim came to de Boomgaard to take me to Hattem where we married that day. It’s worth to celebrate it on our own way. This summer we’ll have that family day to show our family Drenthe. Next week we’ll take our children and grandchildren out to attend a Musical, I’m sure we all will appreciate that one. And that special day? It’s for the two of us. We are going to enjoy that day again, but different. You will see….[/i]