Vanmorgen waren we even bij Jans en Geesje, onze naaste buren aan het Schoolpad. Nou ja… naaste… wel 400 m minstens van ons af. Nadat eerst vader Harm en 10 jaar later moeder Wolterdina overleed wonen nu Jans en Geesje op de boerderij. We kwamen de oude kranten halen en dan moet je vanzelf eerst koffie drinken en bijpraten. Jans had altijd al zijn oude opkamer in de boerderij terwijl hij en Geesje daarvoor in een chalet er achter woonden. Die opkamer van Jans moest zo’n 15 jaar geleden opgeknapt worden en daar had buurvrouw zo haar eigen mensen voor. Voor de vloerbedekking en het behangen had ze postbode Geert gestrikt, een oude vriend van de familie die in de woningstoffeerbranche had gezeten. Nu hij als postbode zijn ronde deed kwam hij altijd bij haar een kopje koffie drinken. Maar buurvrouw lag even voor een ingreep in het ziekenhuis en tussendoor zou Geert dat wel komen doen. Het was een drukte van belang geweest want het moest klaar zijn voor buurvrouw weer thuis zou komen
Ze knapte goed op maar mocht voorlopig nog niets doen “Wi-j kunt eur noe nog niet gebruken hier”, zei Geesje.
‘Vrouw, ..wat ette wie-j vandage”, had Jans even later aan Geesje gevraagd. ”Hetzelfde als gisteren “, antwoordde die gevat. Jans kwam niet weer bij. De vorige dag hadden ze nl vanwege de drukte èn de warmte het warm eten overgeslagen.
Het is altijd lachen met die man. Maar ook met recht: een goede buur!
Een tijdje daarvoor had ik bij Kringloop Het Goed een koffiekop gevonden met de naam Geert er op. Die bracht ik gelijk naar de buurvrouw. De keer erop kregen we de post in de bus met het opschrift: De koffie smaakt nergens zo lekker als uit een Geert-kopje. Groeten van Wolterdina en Geert.
Ach… die buurvrouw… ik mis haar nog steeds. Ze was een tweede thuis voor me. Ook voor Ben en Niesje als die bij ons oppasten tijdens onze vakanties. Als ze vanuit het dorp aan kwamen fietsen stond buurvrouw al met een kopje voor het raam als teken dat ze de koffie klaar had.
Nu zijn het Jans en Geesje, houden ook van een kopje koffie samen en even bijpraten.
Foto: Ik schilderde ooit het huis van de familie Wielens voor de 60e verjaardag van Jans!