Hetty Site

Over beddenrijden en zusjes gaan stappen…

Och het is alweer wat jaren geleden dat wij samen hielpen bij het bedden rijden in het Scheperziekenhuis. De zaterdag vooraf aan de Zondagse viering in het ziekenhuis brachten we dan de ‘Zondagsgroet rond op de afdelingen en nodigden de mensen uit om die zondag naar de oecumenische kerkdienst te komen. Als ’t moet zelfs met bed en al.

We kwamen van alles tegen, van heel zieke mensen tot aan de blije gezichten op de Kraamafdeling. Het was even wennen als je zomaar in gesprek kwam met iemand die vertelde dat hij niet lang meer zou leven. Toch is het dankbaar werk. Die zondagmorgen werden ze door 8 beddenrijders binnen een kwartier van de verschillende afdelingen opgehaald.

Ds Will Gerbers, gevangenispredikant in Duitsland, leidde de viering. Ze raakte me toen met haar verhaal over hoe je gevormd wordt door alle belevenissen, boeken en verhalen die je mee krijgt, maar dat daarna je eigen mening daar een geheel van breit. Ze bad met haar armen gespreid en haar handen geopend naar boven. Heel mooi! Op de ziekenhuis radio was de dienst ook te volgen.
Samen met zijn vrouw was ook altijd Rieks Scheve, toen nog hoofd van de dierenverzorging in onze Emmer Zoo, van de partij. Ze reisden geregeld om dieren van en naar andere dierentuinen te begeleiden. Binnenkort zou er er een giraffe naar Valencia gebracht worden. Een andere collega beddenrijdster is ziek en we leven met haar mee. Nog iemand vertelt over hun dochter die in haar vakantie in 3e wereldlanden gaat werken. Ze laat dan altijd na die tijd haar kleren achter en neemt sieraden van het land weer mee.

Maar deze middag zouden Ben en Diny komen om Wims verjaardag nog eens dunnetjes over te doen. In de Finse kota bij het vuur dronken we een glaasje wijn op Wims gezondheid en bespraken Diny en ik onze plannen om weer eens een paar dagen als ‘zusjes te gaan stappen’. Intussen hebben we Brugge, Antwerpen en Parijs al onveilig gemaakt. Daarna zouden we met z’n vieren of zelfs zessen er op uit trekken. Blij dat we dat op tijd hebben kunnen doen.

Foto: de engel die Ben en Diny vanuit Italië meebrachten…