Door een opmerking op FB gaat er soms een heel stuk van je verleden weer herleven. Een buurjongen reageerde op de FB pagina ven Je bent een Vordenaar als…. Het is ook lang geleden dat we verre buren waren. Hij vond het leuk om iets over de fam. Kornegoor te horen waar ik over verteld had maar kon zich mij niet erg herinneren. Hij was een jaar ouder denk ik toen wij naar Linde kwamen. Ik ken ze vooral uit het feit dat de oudste kinderen van de fam. Coenen uit Groesbeek bij hen ondergebracht waren tijdens de evacuatie begin 1945. De ouders met de jongste kinderen sliepen ’s nachts op de Boomgaard in de kalverstal. De familie heeft altijd contact gehouden. Bij alle hoogtijdagen en verdriet waren ze aanwezig en wij bij hen. Bij het overlijden van vader Hein in 1995 was er zelfs een krans van de fam. Coenen met op het lint: Bedankt Hein.
Ik herinner me vooral dat ze in de rouw waren toen hun inwonende opa of opoe overleden was. De kinderen hadden een zwart ruitje van stof op de mouw van hun jas. Dat kenden we niet en ik ben het na die tijd ook nooit meer tegen gekomen.
Deze Wim van de klompenmaker vertelde dat hij de bruiloft van tante Dine en ome Gert Kornegoor op ’t Hissink had meegemaakt. Zij waren buren en hij herinnerde zich vooral de priklimonade die we net zoveel mochten drinken als we wilden. Mijn herinnering was meer dat het nieuwbakken echtpaar in de kruiwagen hoog werd opgetild bij het zingen van: ‘Zij leven hoog’ en ‘de bruidegom durft zijn bruidje niet te kussen’. Wij waren erbij als familie, want vader Hein was getrouwd geweest met Hanna Kornegoor, die veel te jong overleed.
foto: Van l naar r.: opoe Mientje Kornegoor, opoe Anna Eggink, ome Jan Eggink, Opa Kornegoor