’s Middags: Juul en Wieke met schipper Jaap als lachende derde!
De volgende dag is de weersverwachting nog slecht. Het blijft windkracht 6- 7. We besluiten een dagje af te wachten. We struinen heel Mandal af. Glenn, Greta, Elly en wij ontdekken een eettentje. Greta is niet meer te houden. Mmmm lekkerrrr! Hamburger, sla, frites hà! Een uur later eten we aan boord zo weer mee. Karel, Eekje, Marijke, Benno en Annelies hebben die dag gezwommen en een bezoek aan de sauna gebracht. Volgens Marijke is nu echt de vonk overgesprongen tussen Karel en Eekje. We zullen zien Jammer dat Karel hier afhaakt. Hij is op de Golden Griffin al zo ziek geweest op de tocht naar Mandal, alle accupunctuur en medicijnen ten spijt, dat hij de overtocht naar Denemarken niet meer mee wil maken. Morgen stapt hij in Kristiansand op de ferry.
Hier in Mandal is het groot feest. Er zijn veel stands met T-shirts, petjes, shawls e.d. We kopen een blikopener van de Noorse Reddingsbrigade. We moeten morgen per slot van rekening de zee nog op. Volgens het weerbericht zal de wind afnemen tot 3 à 4 knopen.
De volgende ochtend vertrekken we al heel vroeg. Ik mag nog wel even blijven liggen. Glenn verschijnt echter boos in de kajuit met Greta in zijn kielzog:”Waarom worden we niet geroepen! Ik wil niet met een lege maag de zee op”!
Het wordt een heksenketel – toch windkracht 7- 8 -. Huizenhoge golven! Alle bagage valt in ons hondenhok over me heen. Het statief van Jaaps video zeilt rakelings over m’n hoofd. Gerdie houdt tot een uur of 12 stand aan het roer tussen Glenn en Juul in die zo ziek zijn als een hond. Dan haakt ook zij af. Wieke functioneert nog net, zij het met een spierwit koppie. Greta raakt alleen snel haar ontbijt kwijt en is daarna niet meer stuk te krijgen. Ik hoor vanuit mijn “veilige” plek steeds iemand vreselijk kotsen en blijf nog maar even plat….