Hetty Site

Hetzelfde verhaal maar nu anders

Na aanwijzingen van Desi wordt ditzelfde stukje omgezet in verhalend schrijven, nu niet helemaal volgens de waarheid.
Volgens Desi hoeft een verhaal niet altijd waar te zijn

Ik kom snel aanrennen, puffend. Ik voel het zweet over mijn rug lopen.Het hekje piept en ik krijg het met moeite open. De zon brandt op het gras, op mij en op de schapen. Ik ruik ze al als ik dichterbij kom. Zacht voelt de wol van Luella aan. Haar witte kopje beweegt een beetje naar me toe. Ik zucht van verlichting, ze zijn er nog allemaal. Ik strek me uit en kom tot rust.
Dan zie ik het lam. Wat een schrik. Het lijfje van het vannacht geboren lam ligt wel erg stil. Moeder ooi laat van zich horen, ze blaat maar door, roept haar kind. ‘O nee, het zal toch niet’, kan ik nog uitbrengen. Heeft die kleine al wel gedronken?
‘Och kleintje, kom maar even…’
‘Is ’t er wat?’, hoor ik Wim vanaf het hekje roepen. Ik til het lam even op en zet het op haar pootjes. Ze wiebelt. Moeder ooi komt ongerust dichterbij. Ik zet de kleine in de goede richting naar de spenen van moeder ooi. Maar de kleine wil nog niet. Moeder draait goed bij. Helpt niet. Nu ga ik Rob bellen en met een ‘ ’t komt goed moedertje’ loop ik vlug de wei uit, door het grind naar huis. ‘Wat ga je doen’, roept Wim nog. ‘Doe toch kalm aan’.
‘Rob bellen’, roep ik gestrest. Ik herinner me dat ik nog een zakje biest heb staan. En ja hoor: ’Laat de natuur z’n gang maar gaan. Ik ben hier nog te druk om te komen’, zegt ie.
Ik raak nog meer in de stres. ‘De natuur!’ Ik laat zo’n lam toch niet zomaar doodgaan. Ik zoek de melkflessen alvast in de schuur. Die heb ik straks vaker nodig.
Dan belt Rob gelukkig terug: ’Egbert komt helpen’. Dat is een pak van mijn hart.
Ik maak de biest klaar en loop met de fles de wei in naar het lam, pak een houtstobbe om op te zitten, neem het lam op schoot en dan…. Ik slaak een zucht van verlichting als het meteen zuigt: schj.. schj… schj…
Als Egbert komt is het lam al een beetje hersteld. Wat een kerel en wat een geduld heeft hij. Hij pakt de ooi bij kop en kont en controleert de spenen. Niks mis mee, gewoon een dom lam. Hij laat nu het lam eerst aan de ene en wat later aan de andere speen bij de ooi drinken
Ik voel de stres van me afglijden. Zou het toch goed komen met deze kleine?