Wim en ik gingen op 2, soms 3 vaste dagen naar het Aquarena om onze conditie op peil te houden. 5 jaar geleden was het bij Wim dan even wat minder en het bleek dat hij gemist werd. Na alle goede wensen voor beterschap en een beetje geduld kreeg hij opnieuw een aanmoediging. En hoe! Twee van de vaste dames op dinsdag verzorgden toen een soort lief en leed pot waaruit kaartjes en andere attenties betaald werden. De pot met opkikkertjes, kleine kikkersnoepjes, schoot aardig op. Dat was een vorige attentie toen Wim met huiduitslag niet kon meedoen. Nu bleek hun medeleven uit dit kaartje met de volgende mededeling:
Hallo Wim,
Hopelijk ben je in Meppel wat wijzer geworden en weet je nu wat er aan de hand is. Sterker nog, we hopen dat er nu wat aan gedaan kan worden. Wij hebben intussen een oud spel uit de kast herontdekt. Hinkelen. Het zou zo leuk zijn als er ook een man mee zou doen. In de verte komt er eentje aan, dus Wim tot ziens.
De hartelijke groeten van de meiden van de aquajogging ploeg: Nel, Tilly, Hilly, Dina, Hennie, Louise, Saskia en de rest.