Zonet heb ik Wim al gefeliciteerd met z’n 70e verjaardag. Wat een raar getal. Dat klinkt toch oud, terwijl ik niet de indruk heb dat hij al 70 is. Maar cijfers liegen niet.
En toen kon ik natuurlijk niet slapen. eerst lig je in bed te wachten tot het 12 uur is. Wim niet die ronkte al. Dan is het zover en dan wil de slaap niet komen.
Z’n verrassingscadeau krijgt hij vanavond pas wanneer we met kinderen en aanverwanten bij [i]Het Nieuwe Oosten [/i]zullen zitten, want het is een gezamenlijk cadeau. Ik verklap het dus nog niet. Maar ik hou jullie op de hoogte!
Morgenvroeg gaan we met Ben en Niesje onze reis naar Canada boeken. Sorry Gera, we kunnen er niet voor je verjaardag zijn. Dat moeten we maar een week later nog eens dunnetjes overdoen. Het scheelt teveel die ene week. De zaterdag voor je verjaardag valt nog net in het hoogseizoen.
Maar we hebben er zin in om jullie allemaal weer te zien. Voor Ben en Nies is het helemaal bijzonder omdat zij voor het eerst de plek van Fred en Gera zullen ontdekken èn hun land.
Zo… ik heb m’n beker warme melk naar binnen en zoek het maar weer hogerop.
