Hetty Site

Kraamvisite

‘Dat zullen ze in Amsterdam niet zo gauw meemaken ‘, zei oma Jantje. Ze had drie van haar kleinkinderen over in de vakantie en kwam samen met hen naar ons toe om de lammeren te bewonderen. Ze kwamen precies op tijd om bij de voeding van half drie mee te helpen. Dat was inderdaad geen alledaags werk voor ze en Kai bedankte voor de eer. Wel leuk maar wat een gekrioel met al die negen lammeren die allemaal honger hebben. Afgelopen vrijdag kregen we er weer een paar bij waarvan de moeder dood in de wei lag. Ze waren al een paar weken oud en flinke buffels. De ene, de ram, pakte al snel de fles maar de ooi was niet zo happig. Het duurde twee dagen voor we ze met de anderen naar buiten konden doen, maar nu gaat het met die twee ook prima. Het speeluurtje hebben we aan het eind van de middag al gezien, springen en rennen met de hele club.
De drie kleinkinderen van Jantje, 9, 7 en 5 jaar, vonden het geweldig om rond te struinen, net kleine Columbussen. Ook in huis keken ze hun ogen uit. Ze wilden zelfs de trap op. Daar stak ik wel even een stokje voor. Eerst maar wat drinken en een beschuit met blauwe muisjes. Even later kwam de speelgoedkist goed van pas maar daarna wilden ze graag tekenen. Dat kon en een tijdlang was het stil in de voorkamer. Op hun knieën tekenden dat het een lieve lust was en toen ze uiteindelijk aan het eind van de middag met Jantje naar huis gingen hadden ze een compleet boekje volgetekend. ‘Mag ik ook wel even bij de vijver?, vroeg Kai op het laatst. ‘Heb je een zwemdiploma’, vroeg ik hem. ‘Dan mag het!’
Wat een prachtige kinderen. Jantje mag er heel blij mee zijn. De rest van de week blijven ze nog, vakantie bij oma in Emmen. Vrijdag brengt ze ze weer terug en ik denk dat ze dan het weekend nodig heeft om uit te rusten.

Kraamvisite

En… natuurlijk zijn de vriendinnen ook nieuwsgierig en komen op kraamvisite. Nieuwsgierig kijken ze over het muurtje van hooi of strobalen die gebruikt zijn voor het maken van de kraamkamer voor moeder en kinderen. Onze ooien waren meestal Texelaars of een mix met Zwartbles schapen. Die zijn wat smaller en lammeren wat gemakkelijker. Het was telkens weer een verrassing wat er uit kwam. Uit een zwarte vader èn moeder kwam dus de eerste keer een witte tweeling, maar ook andersom gebeurde wel dat er een bruin lam uit een witte moeder kwam. Er zijn heel wat beschuiten met muisjes gesmeerd in de jaren dat we lammeren kregen. Eén keer verstootte een ooi haar lam. Het is niet te begrijpen. Een lam dat steeds maar weer probeert onder de moeder bij het uier te komen en dat steeds met een welgemikte trap in de hoek van het hok geschopt wordt. Die ging dus aan de fles. Ons eerste fleslammetje, ze werd net zo sterk als de rest.