Maar aan deze Clematis Frankie heb ik weinig te doen.
Ik ben geen 25 meer. Ik wist het wel natuurlijk maar je vergeet het wel eens. Nu het voorjaar echt aangebroken is en het warmer wordt en er wat regen valt, schiet alles de grond uit. Ik heb wat pootaardappels gekocht en bij het keetje gepoot. Zo kan ik dit jaar het onkruid daar wat intomen, maar verder…. Op plekken waar ik de vogels gevoerd heb deze winter groeien honderdduzend plantjes… kool en kruiden zie ik er tussen. Het staat overal tussen de planten. De hanger met vogelvoer was een paar keer losgeschoten en nu zit ik met de pret. M’n rug protesteert in alle toonaarden. Op de plaats waar we eerder een groenten- en bloementuin hadden groeien nu brandnetels. En buiten het hek en trouwens ook er binnen, groeit de bekende haneklauw. Ik heb deze keer voor mijn voorjaarssoepje behalve die brandnetel en haneklauw ook weegbree en paardenbloemblad gebruikt en natuurlijk wortels, ui en prei. We hebben Johan en Joke al laten proeven en Ben en Niesje. Zelfs Rob, de schapenman kreeg deze hartversterking. Natuurlijk krijgt Wim een extra portie, daar knapt hij misschien snel van op, want van geduld hebben heeft hij nog nooit gehoord. Nu hij niets doet waarvan hij zich in het zweet kan jagen, voelt hij zich al beter.
Verder ben ik de strijd begonnen met het onkruid dat overal enthousiast de kop op steekt. Ik was een gebroken mens toen ik een paar kruiwagens vol troep had weggebracht en toen besefte ik… inderdaad… ik bun gien viefentwintig meer.
[i]Indeed I’m not 25 any more. It’s really spring. The weather is nice and all the plants are growing just as the weed even more. So I’m very busy. While Wim has a bronchitis and perhaps the flue I don’t allow him to do hard work. So yesterday I was exhausted after bringing two wheelbarrows weed and branches out. In our former vegetable garden now we have a lot of nettles and elder in and out of the yard. So I used it for a very healthy spring soup and a special portion for Wim of course[/i]