Wat een aparte week moet dit zijn voor Rob en Sosjana in Frankrijk. Eerst de beide geboortedagen van Piet en Marijke. Ik heb ze beiden met liefde herdacht. En vandaag de verjaardag van Rob.
Veel mooie herinneringen heb ik aan ze. Marijke was net iets eerder dan ik in de familie van der Kolk opgenomen. Piet was toen nog in militaire dienst. Toen later bleek dat hij naar de politie zou gaan weet ik nog dat hij voor het eerst afstapte als hij in Hattem onder het Daendelspoortje door ging. Had hij nooit gedaan. Het was me er een. Marijke is nog eens een weekend met me mee geweest naar de Achterhoek, heel gezellig. Piet zat toen in LaCourtine op oefening.
Ze trouwden een half jaar na ons en we zochten ze eens op toen ze nog op één kamer woonden in , ik meen Voorburg, De lucht van buitenlands eten rook je door het hele huis want ze woonden daar met meer families. Maar daarna ging het naar Schiedam waar Peter en Rob werden geboren. De huisarts had nog gezegd toen Marijke weer snel zwanger was: ‘Dat noem ik geen modern huwelijk meer”.
Piet was jarig en had nachtdienst gehad. Toen Marijke hem voorzichtig wakker maakte tegen de middag en het bezoek uit Hattem was gearriveerd en voorzichtig Piet probeerde wakker te maken en zei: ‘Pieiet… Pie iet… ze zijn er en mevrouw van Straalen is er ook…. Piet had voor z’n verjaardag maar één wens gehad… een hele kip voor zichzelf. Toen hij dit hoorde kwam er alleen maar bij hem uit :’Daar gaat m’n kip!’
Marry vertelde wel een heel beeldend hoe ze met beide kinderen èn de boodschappen de trappen op moest en dacht … welke eerst..
Maar ze namen het leven zoals het kwam en wij genoten mee. Zo zijn we eens een weekend bij hen in Schiedam geweest om ons komende weekje vakantie in Markelo te bepraten. Het was die avond laat geworden. De volgende morgen zaten Peter en Gerhard in de gootsteen het eierstruif van zich af te spoelen want er waren eieren uit de koelkast gevallen of zoiets. Maar we hebben een leuke en warme week vakantie samen doorgebracht in Markelo. Op de terugweg naar Hengelo kon onze bagage niet meer in de Volkswagen Golf en gooiden we de rest maar in de open geklapte box die op het dak vastgemaakt was.Het bleef bij hen op het netvlies staan
Ook aan Harderwijk hebben we mooie herinneringen.
Ook toen ze zich eenmaal settelden in de Morvan zijn we eerst nog eens wezen klussen, ook Albert. En als we met de caravan op pad waren zochten we ze nog een aantal keren op. Nu wonen Rob en Sosjana op die mooie plek met veel mooie herinneringen. Het leven zat Piet en Marijke de laatste jaren niet mee. Toch goed dat zij in de buurt waren.