‘Bu-j ziek ewes’, zeiden ze vroeger wel eens. En als je dan zei : ‘Nee heur’, kwam het: ‘Ie bunt zo smal in ’t gezichte ewodden’. Meestal was ik dan met een lijn poging bezig en dat tekent bij mij meteen in m’n gezicht. In de tijd dat Anda en ik beiden nog in Hengelo woonden hielden we elkaar ook letterlijk wat in evenwicht, vooral als de zomer in aantocht was en de vakantie in het vooruitzicht. Kon de bikini nog wel aan? We waren druk met de kleine kinderen en ik bovendien met het heen en weer sjouwen naar het ziekenhuis voor de fysiotherapie van Rick.Ik mag graag een foto van me zien uit die tijd.
Later begon het meer moeite te kosten en heb ik diverse pogingen ondernomen van Scarsdale, Groene Kruis, EGA, Montignac, Herba Life. Ik heb alle lectuur die er te vinden is, een plank vol, zelfs Sonja Bakker. En alles heb ik geprobeerd en het werkte allemaal…. tijdelijk.
Als ze zeggen: ‘Ie-j ziet er goed uut’, betekent dat lang niet altijd een compliment, meestal dat je aangekomen bent.
Wim kwam laatst de kamer binnen met de spreuk van die dag op de Achterhoekse spreukenkalender: Ie wodt pas old as de mensen zekt da-j d’r nog schier uutziet.
En… dat heeft nog niemand tegen me gezegd.
Tegenwoordig houden de gesprekken met de diëtiste Sanne me op het goede pad, een pad dat vol te houden is en mijn bloeddruk hopelijk binnen de perken zal houden.
Vanmorgen heeft Wim zijn hartecho gehad. Zijn gewicht blijft nu stabiel en de nieuwe medicatie houdt het nu onder controle. Het was me wat om het ziekenhuis in te komen. We konden de jongedame met haar mondkapje bijna niet verstaan. Ze had Wim even horen kuchen en vroeg meteen of hij dat vaker deed. Hij vertelde over zijn COPD en toen mochten we gelukkig door. Vanmiddag krijgen we in telefonisch consult van de cardioloog de uitslag.
foto: de bikini tijd ligt achter ons…