We zijn er wel achter dat we qua leeftijd en gezondheid in de gevarenhoek zitten. Maar hoever ga je met het isoleren van jezelf? Gisteren zijn we de deur niet uit geweest, nou ja… ons erf is groot genoeg om frisse lucht en wat zon te happen.
Vervelen doen we ons ook niet, er is genoeg te zien om het huis en het voorjaarsgedrag van de vogels, de hazen en fazanten. Er zit op het land van de boer een stelletje nijlganzen, mooi om te zien. Ze schijnen brutaal te zijn maar ik vind ze prachtig, vooral als ze opvliegen. Dan zie je de mooie witte vlag op hun vleugels. Gerhard kwam ook aan om even te kijken naar zijn oudjes en vandaag is het Rick zijn dag, komt vanmiddag
Wim is voor het eerst weer in de sauna geweest. Hij heeft er uitgebreid van genoten. Doodt ook alle virussen mochten die rondzwerven.
Hij mag alles weer van zijn orthopeed, ook traplopen. Toch zijn we blij met de traplift want onze trap zelf nodigt niet uit om even een sprintje naar boven te trekken. Heen en weer met twee krukken naar de buren lukt ook al, is toch bij elkaar ongeveer een km.
Zo zal ons leven voorlopig wat beperkt zijn net als dat van bijna iedereen. We zijn ook niet naar de kerk geweest al had dat misschien wel gekund nu er veel thuisblijvers zijn. Op de Kerkomroep kwam je er niet door vanwege teveel bezoekers. Daar is die omroep nog niet op ingesteld. Later kan het nog wel, maar het is gek dat je er juist op zondagmorgen aan gewend bent.We zullen zien…
Vanmiddag de kerkdienst bekeken, een handjevol mensen slechts, maar een waardevolle viering waaraan we zo toch aan mee konden doen. Als het zo dun bevolkt blijft kunnen we rustig volgende week weer op ons plekje gaan zitten in de Schepershof.