Niet alleen de boevenwagen maar ook twee politieagenten waren van de partij om ome Gerrit op te halen.
Ben jij dat Dinie en ik neem aan dat dit Anton’s motor is?
Ja… Dinie Voortman meldt: Ja dat ben ik… en ja.. het is Antons motor.
[i]Opnieuw wat filosofie, godsbeleving en dingen van alledag. Het plan om de Boskamp te verkopen, zodat ome Jan het makkelijker krijgt, is nu duidelijk.[/i]
Van huis, eerste kerstdag 1969
Lieve kinderen,
Wat heb je mij een plezier gedaan met dat stukje Telegraaf. Elk mens heeft het recht eenzaam te sterven. Prachtig maar wat een kerel die pater. De helft plus één commandeert de helft min één, en dat noemen ze dan demonstratie, zegt hij. Maar met het godsbegrip zit hij in de knoop. Daarmee zitten alle mensen als ze eerlijk zijn vast. Hoe kun je nu een kracht begrijpen die miljoenen zonnen laat draaien zo griezelig ver van mekaar af, sommige een miljoen lichtjaren van ons af en de afstand aarde- maan is maar één lichtseconde.
En als je dan ziet hoe wonderbaar het kleinste bloempje, het kleinste diertje altijd op zichzelf volmaakt is, dan voel je dat daar een alles overstijgende schranderheid aan het werk is, iets dat immerdoor eeuwig om ons heen aan het werk is. Een stukje vrouwenhaar onder de microscoop bestaat uit cellen. En elke cel heeft altijd 44 chromosomen. De kleur rood wordt in ons oog rood door 145 miljoen trillingen, de kleur blauw wordt teweeg gebracht door nog veel hoger trillingen. De warmte wordt teweeggebracht door lagere trillingen en al die trillingen zijn op zichzelf geen warmte en geen kleuren, maar worden het pas als ze ergens tegen aan botsen of in de oogcellen in kleur omgezet worden. De luchttrillingen in onze atmosfeer zijn geen geluiden maar worden via ons oor in ons bewustzijn pas tot klanken.
Een geest neemt de richtste weg en bereikt ons bewustzijn rechtstreeks..
Weet je hoe groot de zon is? Onze maan kon haar rondjes in de zon draaien en was dan nog niet aan de rand. En dan de stof. Een nog onbekende vorm van elektrische energie. Konden wij die ontzettende weerstand tussen de atoomkernen opheffen dan klapte onze wereld in mekaar. Volgens de ene professor kon de wereld makkelijk in de Dom van Utrecht. Nee, zegt een ander, dan kon ze in een doosje lucifers. Dat wil zeggen… tot niks worden. Die pater heeft gelijk, wij komen er met ons stoffelijk verstand nooit mee klaar en dat hoeft ook niet. Wij leven, die ongrijpbare kracht heeft ons willen zien net zoals wij zijn en niemand heeft om het leven gevraagd. Dat wil dus zeggen dat de eigenlijke verantwoordelijkheid voor ons nog gebrekkig leven niet op ons rust maar op die mysterieuze kracht die we maar God noemen. “Jij Johan, denkt veel over God”, zei onze geestelijk leider eens, “maar wij ook.”
En dat verhaaltje op die blaadjes… Die dominee noemde de dingen hallucinaties. Ja, hij kan niet anders. Vooral de academici, ontwikkelden, zitten gevangen in hun intellectenstudie, die kunnen nooit verder komen. Vreemd, Jezus krijgt altijd gelijk.
En als ik van mijn leven een verhaaltje maakte, geen dominee zou mij geloven.. Met wat die man zegt van zijn ervaringen, geloof ik dadelijk. Dat andere licht daar, dat geen schaduw werpt. Op een nacht zag ik mijn (eerste) rusthuis. Blank als plastiek, een verande om dat huis, maar ik kon kijken zo ik wou, maar nergens schaduw. Er gaat daar blijkbaar zoveel door je heen dat je af en toe je moet kunnen terugtrekken.
En dan die stemmen. Och man. Dat hoor je nog klaarder dan als je door je oren in je bewustzijn terecht komt. Maar het verschil is dat ik meestal alle woorden tegelijk hoor. Hoe kan dat nu weer? Maar een enkele maal hoor ik wel eens een boodschap woord voor woord. Nooit zal ik vergeten dat een geest heel nadrukkelijk eens tot mij zei:”Elk- mens- moet- in- zijn- lichaam- dragen- zijn- deel- van- het- wereldleed”Dat was een andere stem dan die ik ( vooral in mijn overgangstijd) hoorde. Maar dat was altijd dezelfde die ook mijn visioenen uitlegde. Vaak dacht ik: als ik die stem weer hoor, dan vraag ik hem wie en wat hij op aarde geweest is en altijd vergeet ik het dan. Het lijkt mij dat God enerzijds alles doet, maar van de andere kant ook weer niks doet.
Het mag gerust anders wezen, maar zo lijkt het mij. Maar niemand hoeft jaloers te wezen dat hij niets beleeft Ik zei eens tegen een helderziende dat het mij leek dat het wel een goede bestiering was dat voor de meeste mensen de geestelijke wereld een gesloten gebied was. Hij springt op van de stoel en zegt:”Daar heb je het goede woord, de mensen die niets hebben dan de schop en de greep, zijn het gelukkigst.”
Jan Dekker, een miezerig mannetje, ook nog een hinkepoot, komt door Warnsveld, waar juist een vrouw uit het huis wordt gesleurd en in een boevenwagen naar het Graffel zou gebracht worden. Ziet dat die vrouw niet gek is, maar gewoon bezeten. Hij vraagt die vrouw even alleen te mogen spreken. Wordt toegestaan. Die vrouw is nooit op het Graffel gekomen, zegt hij. Die man sukkelt daags door de achterbuurten om sukkels te genezen. Hij is nu al jaren dood. Eén keer kwam hij bij ons in Borculo. Hij wilde de kunst van onze geestelijk leider afkijken hoe hij Riek weer op krachten bracht. Nu een keer genoeg.
Ik zie daar in de Telegraaf een massa advertenties. Ik zou het in die krant nog wel eens willen proberen met een advertentie. Daar is geen krant die zoveel lezers heeft, maar ik weet het adres niet meer.
B.v zo’n advertentie:
Te koop, boerderij, groot 11 ha, bouw- en weiland
nabij harde weg. Omgeving Lochem, waterleiding, elektra .
J. Eggink, N 24 Barchem.
Ja, ik weet niet of ik het bij het rechte eind heb, maar als je dit eens van mij kon overnemen, de kosten betaal ik graag..
Ik denk, straks krijgen we nog visite van Herman Gotink en Hermien. Ik geloof dat ze dat vorig jaar ook zo gedaan hebben.
2e Kerstdag Ik hoor net van Jantje dat Jan uit Beekbergen toch zijn plaats verkocht heeft en dat Fienke van de Jager niets geen schik had op Enderink en Hein zelf ook niet. En nu zegt Jantje net dat ze dat van Hanna gehoord heeft…wat een geschrijf voor niets.
Hartelijke groeten en beste wensen voor 1970 Johan