Ooit stelde ik de jongens eens voor om met Kerst gewoon boerenkool te eten of hutspot. Ze keken me vol afgrijzen aan. Kerst moest toch echt wat feestelijks op tafel hebben en dan bedoelden ze vooral veel vlees. Met Kerst aan eigen tafel willen ze even niet hoeven te denken aan die arme kindertjes in verre landen. Het liefst zouden ze ieder een gebraden kippetje voor zich op hun bordje hebben.
Dit jaar heeft Judith geregeld dat we uit eten gaan met zijn allen. Het kon in hun favoriete gelegenheid alleen tweede Kerstdag. Dus was het voor Mark en Rick toch verzamelen aan het Schoolpad gisteren. Rick heeft verder wel een strakke planning van zijn bezoekjes aan ons, maar Kerst valt daar buiten. ‘Met Kerst wil ik niet alleen zijn’, zegt hij en komt dan graag eens extra naar ons toe.
Nee, het werd geen kip, maar gezellig gourmetten. Dat gebeurde traditiegetrouw onder de Kerstkrans die we al meer dan 35 jaar in deze tijd van het jaar ophangen. Ooit in de 70 er jaren stond de beschrijving achter op de Knip, een blad met naaipatronen. Achterop stond altijd een knutselidee. De basis van deze krans wordt gevormd door een uitgekleed fietswiel. Daarop werden vakkundig zes stukken afvoerpijp als kaarsenhouders geschroefd. Dit was eenmalig het werk van Wim. De versiering is elk jaar mijn ding, terwijl het ophangen aan de linten aan het plafond om een stukje samenwerking vraagt. Maar dan heb je ook wat….
