Nadat ik in Hattem zo’n 1,5 jaar bij de fam. Sobering had gewoond werd het tijd voor een zit/ slaapkamer met gebruik van keuken in het stadje. Er kwam een kamer vrij bij Bennie en Johanna van de Berg boven de winkel, een zaak in wasmachines en elektronica. Samen met collega Els Colenbrander en verpleegster Annie bewoonden we een bovenverdieping van het statige oude pand aan de Ridderstraat in de binnenstad van Hattem. Albert Sobering regelde een busje en hielp m’n schamele bezittingen verhuizen. Ik meen dat die kamer 40 gulden per maand kostte inclusief.
De badkamer deelden we met de fam. Van de Berg. Johanna was een schat. Wanneer je ’s avonds laat thuis kwam had ze vaak nog een kop soep voor je. Wat dat betreft heb ik het in Hattem goed gehad.
Ik moest nu zelf nog leren koken. Dat koken stelde bij mij nog niet zo veel voor. Ik kon alleen heerlijke flensjes bakken. Een plak boterhamworst, opgebakken aardappeltjes en sla ging nog wel. “Spam!”, riep Wim –met enige afschuw- toen hij dat bij mij een keer voorgeschoteld kreeg. Ja, hij wist wat hij in huis kreeg toen we trouwden. Ha!
Het koken deden we later samen met het kookboek er naast. Nog later mocht hij in de weekenden graag nasi maken, met zijn beroemde pindasaus. Eenmaal lekker met pensioen begon hij zich nog meer uit te leven achter het fornuis en ik moet zeggen dat hem dat erg goed af ging! Hij ging zelfs op kookcursus bij de bekende Drentse kok Roel Kuper. Favoriet bleef toch altijd de befaamde mosterdsoep, geroemd door de hele familie….