Ik kan er niks aan doen, maar toen ik deze uitdrukking zag moest ik gewoon denken aan onze vader Hein. Hij stond ’s morgens vroeg op, tja… de melkboer kan niet wachten. Het was nog in de tijd voor de melkstal. Vanaf die tijd, zo rond 1972, werd er met een grotere melktank een paar keer per week de melk opgehaald.
Wanneer hij in de vroege ochtend opstond konden we ervan meegenieten. We hoorden iedere deur waar hij door ging. Tel maar mee… slaapkamer deur: klabaats, bonk bonk bonk bonk… 11 keer de traptreden, klabaats de deur naar de gang, klabaats deur naar de keuken, klabaats de deur naar het halletje, klabaats van halletje naar de waskamer en tenslotte klabaats de deur naar de deel. Dan wou je wel wakker worden, maar ik kon me lekker nog een keer omdraaien want half zes was me nog te vroeg. Haha! Diny heeft andere herinneringen…
Heb je meegeteld? Zes deuren en 11 traptreden…