Herinnering– Dat werd een rustige Pinksteren…zo’n 12 jaar geleden.
‘Mis ie ok wat?’, hoorde ik. Ik was nog niet helemaal wakker, maar Wim stond al naast zijn bed en keek uit het raam. Ik kon met mijn nog duffe brein nog net uitbrengen: ’De katten’. We zijn steeds bezig om de katten overdag buiten en ’s nachts binnen te houden zodat ze niet steeds op het dak zitten te mauwen als ze naar binnen willen, dit om ons nieuw gerenoveerde dak te sparen. Maar nee… dat was het niet. ‘Heur ie niks?’ Nee ik heure niks en dan dringt het tot me door. De weg die langs ons Schoolpad loopt was afgezet om te worden opgeknapt. Het was onwezenlijk stil… zo stil zoals we het eigenlijk altijd wensten. Daarna zouden de grote machines aan hun werk beginnen … afschrapen, vegen en nog eens vegen en de volgende week en de week daarop wordt aan de bovenlaag gewerkt. We moesten toen met de auto een omweg maken. Mark probeerde het Schoolpad richting Bargeroosterveld al uit. Dat was nu zo’n smalle landweg geworden dat hij aan beide kanten wel krassen op z’n auto moest hebben, maar ja… je bent jong.. en hij hield wel van een uitdaging. Hij had ooit zo’n cabriootje en deed niets liever dan met Robin door de kuilen en gaten scheuren van de landweggetjes hier in de buurt. Maar het cabriootje ging en een degelijke auto kwam.
Het lijkt nu heel lang geleden dat ik Robin wat tips aan de hand kon doen. Meneer had strafwerk! Hij zat al bijna een jaar in de brugklas van het Hondsrug College maar hoe redde hij het om strafwerk op te lopen. Hij moest voor zijn juf Frans een opstel van twee bladzijden schrijven over het onderwerp: Waarom kan ik niet stil zitten?.
Zoiets vond hij vreselijk. ‘Wat moet ik schrijven… ik weet niks’, jammerde hij. Hij kreeg wat ouderwetse tips van mij en ik ben benieuwd of hij hiermee twee bladzijden vol heeft gekregen. Een groot lettertype scheelt ook al natuurlijk. Verder is het gewoon onderwerpjes bedenken:
– Waarom hij niet stil kan zitten?… Hij zou zo graag willen, maar…
– spanning… kriebel aan de neus…last van de rest van de klas… stoel zit zo rottig.. heb zo’n honger… dorst… zin in…
– Waarom de rest van de klas het ook niet kan… zie boven.
– Het 8e uur op donderdag is natuurlijk ook niet bevorderlijk.
– Hij de juf zo beter in de gaten kan houden… of juist niet.
– Hoe hij beter zou kunnen opletten.. stoel met kussentje misschien? Leuke bril?
– Hoe de juf de Franse les misschien spannender kan maken…. Videootje?
Nou ja… wie zijn gat brandt moet gewoon op de blaren zitten, Robin!
En nu vraag ik me af… wat het geworden is met dat opstel…Moet ik hem toch nog eens vragen.