Deze is van een paar jaar terug, maar te leuk om nog eens te lezen. Deze is in Tweets van het Schoolpad 3 opgenomen.
‘Alweer die klotebonen’. Wim vroeg me wat we die avond zouden gaan eten. Ik kwam net trots aan met een mand vol vers geplukte slaboontjes uit eigen tuin. Zo van het land, verser kun je het niet bedenken. Maar ja… Wim is er niet zo gek op. Hij lust ze wel maar ze staan niet onder zijn favorieten, zal ik maar zeggen. En ik ben er gek op, wil ze wel elke dag, vooral die dikkerds waar de witte boontjes al in zitten. Maar wanneer hij deze woorden gaat gebruiken moet ik voorzichtig worden want soms is er dan meer aan de hand. Dan zit hem wat dwars. Dit keer bleek hij alleen wat moe, dus geen zin in koken. Nou dan kook ik toch. Ik heb er geen hekel aan, heb alleen niet zoveel geduld als hij. Bij mij moet het eten in een half uur op tafel staan en dat red ik ook altijd.
Wanneer we samen in de auto zitten is er ook altijd iets wat hem niet zint. Of ze zitten te dicht op z’n bumper of ze rijden te hard. En zijn opmerkingsgave is uniek te noemen. ‘Kiek dat dach ik al, daor he’j weer zon petjen’. Dat is dan een jongeman met petje die gegarandeerd te hard of te scherp rijdt. Wim gebruikt ook zelfbedachte doventaal. Als hij met twee vingers naar zijn beide ogen wijst, betekent dat: Kun je niet uit je doppen kijken. Dat wordt al wat link.
‘Straks dech e nog da’j op oew veurheufd wiest en dan he’j d’r zo ene näöst oe staon’, zeg ik dan. ‘En dan he’j de poppen an ’t dansen’.
Als het helemaal uit de hand dreigt te lopen met zijn mede chauffeurs komt er een grondig: ‘Kloothommel’ bij hem uit en heft hij beide handen ten hemel. Dan is het menens.
Maar… soms kan hij echter ook aardig uit de hoek komen. In een uren durende discussies over het aansluiten van de per ongeluk door de KPN afgesloten digitenne met de diverse dames en heren van de Servicedienst, kreeg hij een geduldige dame aan de lijn. Die legde precies uit wat hij doen moest, maar midden in zo’n gesprek hoort Storm iets aan het hek en begint onbedaarlijk te blaffen. Wim verontschuldigt zich droogjes: ’Dat was niet mijn vrouw… maar de hond’. De dame van de servicedesk verslikte zich bijna en kwam niet weer bij….
Foto: mijn stukje tuin in 2016
Al nieuwsgierig geworden naar Tweets van het Schoolpad 4? Er wordt hard aan gewerkt zowel hier als in Nürnberg door Peter Koers die de regie in handen heeft.