Tante Geertje en moeder Siet.
Kouwe kant? En dat bij de familie van der Kolk. Nee, dat kan niet kloppen. Ik heb er nooit iets van gemerkt bij moeder Siet en al evenmin bij tante Marie Liefhebber, zoals ze nog vaak genoemd werd, of tante Rimie. Of zou het komen dat ze daar bijna allemaal jongens hadden en dat ze daarom blij waren met de in de familie binnenvliegende meisjes. En ook de Wezepers, ze waren altijd hartelijk voor ons, als aangetrouwden.
Na het afscheid van de laatste twee der Mohicanen in de familie van der Kolk, moeder Siet en tante Geertje begin van dit jaar, moeten we er zelf maar iets van maken als we contact willen houden. Dus… Jacomijn en Henk wierpen zich op als organisator en maakten de plannen voor april 2013
Maar nu… wat staat ons te wachten. De locatie is nog geheim. De mail van Jan en Jannie maakt ons nieuwsgierig. Maar de waarschuwing voor pretparken waar wij oudjes in verzeild kunnen raken, maakt het alleen maar erger. Nee Jan, ik ga niet zeuren dat we alles moeten weten, een beetje onzekerheid houdt de spanning er mooi in. Ik vertrouw helemaal op Henk en Jacomijn en ben benieuwd naar alle ervaringen van het afgelopen jaar.
Ik herinner me de bijeenkomst bij de Tinne nog goed toen we allemaal dat boekje over het Oldener Veer kregen waarin toch veel familiegeschiedenis van de voorouders te vinden is. Ik was zelfs zo geboeid door het schilderij op het kaft, geschilderd door Ben van Londen, dat wij er in augustus voor naar Wageningen togen om meer van zijn werk te vinden. Hij bleek het grootste deel van zijn leven daar op zijn woonboot de Tamalone gewoond en gewerkt te hebben. Maar bij de speciale Ben van Londen-expositie ontbrak het schilderij van het Oldener Veer, hoewel er gevraagd was om werk van hem dat nog te vinden was tijdelijk af te staan voor deze expositie. Het moet toch ergens bij een van der Kolk hangen, denk ik. Wel hing er een schilderijtje van de Loswal in Hattem, bij de brug over het Apeldoorns kanaal.
Tja… nog even de winter door…