‘Robin schoot bijna onder de bank van het lachen’, zei Rick. Ik neem dan aan dat hij het over de terugreis per trein heeft vanuit Zwolle na de voetbal sessie in Hattem. Arend was niet op andere gedachten te brengen. Hij haalde ze gewoon ’s morgens op vanaf de Kuifmees in Emmen. ‘Och, ik rijd vanuit Amsterdam gewoon even door’. Je zou denken dat hij nog aan de Canadese afstanden gewend is gebleven. Terug zou hij ze naar het station in Zwolle brengen. Heel fijn!
‘Waarom moest Robin dan lachen?, vroeg ik Rick. Nou.. gewoon, telkens als ik iets zei moest hij lachen. Rick kan heel cryptisch uit de hoek komen, je moet altijd nadenken als hij weer eens iets oppert. Zo kwam hij eens binnen toen hij nog in de studio bij ons woonde en zei: ’Mijn slaaphok is al in Griekenland’. Het bleek dat hij zijn wekker bij zijn bed al vroegtijdig verzet had i.v.m. de zomer- of wintertijd. Hij heeft intussen zijn huis vol met uurwerken, een hobby. Maar nu hoeft hij maar enkele te verzetten want de meeste gaan automatisch via de satelliet. Alleen de klok met gouden balletjes van opa staat gewoon mooi te wezen. Die loopt niet meer.
Afgelopen zaterdag bracht hij zijn camera mee mèt het snoertje om de foto’s van de voetbaldag bij Hatto Heim op de pc te kunnen laden en geeft een aardig beeld van het team van der Kolk in actie, met Arend, Gerard , Robin èn supporter Rick van der Kolk.
