‘Nou, tot morgen’, zei Rick zaterdag toen hij wegging richting Jans en Geesje. Rick houdt vaste dagen aan voor zijn bezoek aan ons, altijd zaterdag aan het eind van de middag. Dan praten we bij, eten samen en hij doet een kort slaapje , we drinken koffie, praten nog meer bij en dan vertrekt hij weer. Maar Vaderdag was hij dus niet vergeten.
En zo zaten gisteren beide jongens, Gerhard en Rick naast hun vader achter een tompoes ter ere van Vadertjesdag en natuurlijk denk je even aan de tijd dat ze er met z’n drieën zaten.
De tijd van de knutseltjes is allang voorbij. Ik heb nog wel ergens een paar verfhandjes op een wit stukje van een laken liggen en een gefiguurzaagde en gelakte letter G van Gerhard. Ze hadden alle tijd en ja Rick bleef wel eten. Wim maakt vaak een hele schaal vol sla met allerlei vruchten erdoor. Die ging er wel in bij Rick.
Het was gisteren ook al warm en we zaten lekker in de wind en de schaduw bij de wei. Rick had eindelijk alleen een T-shirt aan…. onder zijn vest, dat weer wel. Sinds opa hem voorhield: Wat goed is tegen de kou is ook goed tegen de warmte, houdt hij daar ernstig rekening mee en is er niet vanaf te brengen. ’Heb je het niet warm’, vroeg Frank hem. Hij was nog even komen buurten en ontfermde zich graag over de laatste tompoes. Vol verbazing bekeek die zijn outfit, maar Rick zag er niet oververhit uit.
Toen Rick naar huis ging had hij zelfs zijn gele jas aan, die hij ooit in Canada voor zijn verjaardag kreeg.
