En toen werd het druk. Behalve pup Storm kwam er de volgende dag een vraagje bij. ‘Ik heb weer een verstoteling…… en eentje van een drieling… ik durf het bijna niet te vragen…’ zo begon schapenman Rob. ‘Breng maar hier’, is altijd mijn antwoord. Wim heeft het al gehoord en onder toezicht van Storm wordt het hok naast de open haard weer in elkaar gezet. Hij spijkert er maar vast een extra plank op want uit ervaring weten we dat wanneer sommige lammeren het op hun heupen krijgen ze zich over de rand werken of zelfs een aanloopje nemen en floep daar loopt er weer een in de keuken. Toen Rob kwam had hij er zelfs drie, allemaal rammetjes. ‘En… zo vertelt hij, ‘de moeder van Geesje, je weet wel diezelfde die vorig jaar Geesje verstootte, is aan het bevallen… en het kan zo maar zijn dat die er weer een verstoot… hoe laat zijn jullie wakker morgen vroeg?’ En zo kwam het dat er gistermorgen weer een lam bij kwam, een mooi Drents ooitje. Mooi spul!
‘Vind je het niet vervelend’, vraagt Rob iedere keer. ‘Ieder zijn hobby’, antwoord ik dan. Storm heeft zijn plekje gevonden en vindt die drukte helemaal gezellig. Overdag lopen de lammeren nu op het terras, dat is mooi afgesloten. Storm wil met ze spelen, net zoals hij met z’n broer Rusty en zijn zusjes deed, maar dat kan nog niet. Hij luistert al perfect naar zijn naam maar hij kijkt vooral naar het hondensnoepje in je hand. Susan kwam gisteren op ‘kraambezoek’ en bracht kauwbotjes mee, hij is er druk mee. Zo begint hij tenminste niet aan de stoelpoten. En zo zie je… binnen een paar dagen is er hier leven in de brouwerij!
