We kregen jaren terug op de cursus bij Ellen een opdrachtje om met kleine doekjes iets uit te proberen. We waren net terug uit Normandië en ons gezamenlijke reis met Rick was een succes. Rick had genoten en wij dus ook. Daarom maakte ik wat impressies. Bij alle drie gebruikte ik een stukje van een foto.
Toen Rick ze zag kwam er een big smile op z’n gezicht. Hij herkende de plekken nog beter dan ik. Ja… die linker waar we over het Rijndal uitkijken was duidelijk. Maar die andere twee…. Welk strand was dat nou ook al weer? Niet voor Rick.
“Ooo die is bij Arromanches… die foto heb ik zelf nog gemaakt”, zei Rick. “En die andere is bij de Omaha Beach!” Hij weet precies het moment nog dat hij die foto stond te maken. Hij heeft ze thuis alle drie een mooi plekje gegeven.
De volgende dag kwam Inge bij hem. Dat is degene die hem toen begeleidde. Ik weet zeker dat hij uitvoerig nog eens heeft verteld wat hij daar gezien heeft en wat dat met hem deed!
Rick heeft iets met data. Buurvrouw Wielens was steeds wat ontroerd wanneer Rick precies wist wanneer de sterfdatum was van de buurman en daar ook even bij stilstond. Samen haalden ze dan herinneringen op aan hem. Dat deed hen allebei goed.
Bovendien weet hij nog altijd ogenblikkelijk hoe laat het nu in Canada is! En zijn grootste wens is nog altijd om eens over de datumgrens te gaan. Wordt een duur tripje, lijkt me…
