Hetty Site

Love you…

Uit één van de Tweets van het Schoolpad:

‘Do you love me, Michael?’, klinkt het ineens in het badhokje naast me als ik me in mijn badpak hijs. ‘Ehhh..?’ ‘Do you love me… a little bit?’, klinkt het opnieuw. ‘Yes’, hoor ik dan een jongen zeggen. ‘Ja.. ik kan wel een beetje Engels… a little bit …’ Dan hoor ik haar er meteen met een extra lief stemmetje er achteraan vragen: ’Michael,… heb jij ook een pakjesdrager?’ ‘Neu…‘, antwoordt dezelfde knul.
Dan probeert ze het nog eens, nu bij een meisje:’ Chantal… heb jij een pakjesdrager?’ Een andere meisjesstem klinkt verbaasd. ‘Wat is dat nou weer… een pakjesdrager?’
’Nou gewoon een pakjesdrager voor achter op je fiets, waar iemand op kan zitten’.
‘Oh…., je bedoelt een bagagedrager… ja die heb ik. ‘ En het lieve stemmetje neemt haar kans waar:
’Mag ik dan straks wel bij jou achterop je pakjesdrager?’ Het is een groep van het Carmel College die net hun uurtje zwemmen erop heeft zitten voor ons aqua joggen begint. Ik weet niet meer of ze bij Chantal op de pakjesdrager mocht… mee terug naar school, maar wel dat het een autochtone Drentse is. Net als ‘veel wonings’ en ‘Waar kom jij weg?’ en ‘Ja, dat mag wel’ en ‘Dat ’s ja mooi ja’, zijn dat de hier als Hollands bestempelde uitdrukkingen. Ik mag het graag horen…… Als ze mij zouden vragen hoe het me na 30 jaar in Drenthe bevalt kan ik rustig zeggen: ‘Het kon minder…’