Hier zullen we in Drenthe geen last van hebben.
‘U spreekt met de man van mevr. Jense’, klinkt het wanneer ik de telefoon opneem. Die man heeft ook altijd wat bijzonders om je op het verkeerde been te zetten. Wim heeft Dick vorig jaar al aangeboden om te helpen met het plaatsen van zijn caravan op een boerencamping hier in de buurt. Hij is niet meer zo mobiel en geniet op deze manier van het buitenleven. De scoot mobiel gaat gewoon mee. Een paar jaar terug raakt hij behoorlijk gehandicapt door een fout bij een operatie en later krijgt hij met zijn gezondheid opnieuw tegenslag op tegenslag. Hij raakt behoorlijk in de put…..
Maar dan komt er een voorjaar en hij bedenkt dit om er op uit te kunnen. Een caravannetje en een plekje op een boerencamping. Hij bloeit er helemaal van op. Het blijkt een kleine camping waar hij zich helemaal thuis voelt. Regelmatig komt hij even thuis en af en toe gaat Dea een dagje op bezoek. ‘Nee.. het is niks voor mij om er langer te blijven’, zei ze. ’Ik verveel me te pletter’.
Hij kan er volgende week al weer terecht en Wim gaat hem brengen. Vanmorgen zag ik Dea bij een overleg van de Expo-groep en vroeg haar of ze ook meegaat de caravan wegbrengen. Dat wist ze nog niet. ‘Als jij meegaat, ga ik ook mee’, zei ik toen.’Joh, dan nemen we een pot koffie mee…!’ Dus gaan we met z’n vieren maandag al op pad want er wordt dan goed weer verwacht. Nee ik hoef geen pot koffie mee te nemen, ‘maar wel gebak’, zo sprak ‘de man van mevr. Jense’.